Μια διαφορετική συναυλία θα πραγματοποιηθεί σήμερα Τετάρτη 10/11/2021 στην Κατερίνη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Αικατερίνεια 2021. Πρόκειται για μια συναυλία με τίτλο “Η ποίηση ταξιδεύει στο 1821” και αφορά ποιήματα, που συνέγραψαν μέλη της Ένωσης Συγγραφέων – Ποιητών Πιερίας και η οποία συστάθηκε τον Δεκέμβρη του 2009 και μετράει στο ενεργητικό της πολλές εκδηλώσεις, μελοποιημένα από τον μουσικοσυνθέτη Χαράλαμπο Ναβροζίδη και εκτελεσμένα από τους μουσικούς: Ιβάν Ναβροζίδη στο κλαρινέτο, Κατερίνα Korchillava – Ελενίδου στο πιάνο και Τριανταφυλλιά (Φιλιώ) Σέρβου στη φωνή. Συμμετέχει η χορωδία του Δημοτικού Ωδείου Κατερίνης.

Συνέντευξη στη Μαρία Πετροπούλου

Ο κύριος Άγγελος Αγγελίδης Πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας και ο κύριος Χαράλαμπος Ναβροζίδης μουσικοσυνθέτης και καθηγητής του Δημοτικού Ωδείου Κατερίνης, μας παραχώρησαν μια αποκλειστική συνέντευξη με αφορμή την εν λόγω εκδήλωση:

Πείτε μας λίγα λόγια για την εκδήλωση

Α. Αγγελίδης: Η Ένωση Συγγραφέων Πιερίας θέλοντας να τιμήσει την Αγία της πόλης μας Αικατερίνη και να αποτίσει φόρο τιμής στους Αγωνιστές της Λευτεριάς του 1821 συμμετέχει όσο της αναλογεί και ακόμη περισσότερο στις Εορταστικές Εκδηλώσεις “ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΕΙΑ 21” του Δήμου Κατερίνης την Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2021 στις 19.00 στην Αίθουσα του 1^ου ορόφου στην ΕΚΑΒΗ. Στην Εκδήλωση θα ακουσθούν ποιήματα πιεριέων δημιουργών. Στίχοι με αναφορά στους Αγώνες και στην Ελευθερία θα αποδοθούν από καταξιωμένους καλλιτέχνες της Πιερίας, μελοποιημένοι από τον μουσικοσυνθέτη της πόλης μας κ. Χαράλαμπο Ναβροζίδη. Όλοι μαζί για να τιμήσουμε τους πραγματικούς Αγωνιστές και τους Ήρωες του Έθνους. Όλοι μαζί για να γιορτάσουμε την Ελευθερία.

Πώς προέκυψε η μεταξύ σας συνεργασία;

Α. Αγγελίδης: Όταν υπάρχει καλή διάθεση, ανιδιοτέλεια και σκοπός που ξεπερνάει τις κοντόφθαλμες  σκοπιμότητες τότε οι συνεργασίες είναι εύκολες. Δεν τίθεται θέμα για πατρότητα ιδεών, ούτε μπαίνει μετρητής προσφοράς από τους συνεργαζόμενους φορείς. Η Κατερίνη και η Πιερία είναι περιορισμένων διαστάσεων, όλοι γνωριζόμαστε καλά και εύκολα ερχόμαστε σε επαφή. Το ευτύχημα είναι ότι οι περισσότεροι από τους εμπλεκόμενους, άτομα ή φορείς, γνωρίζουν καλά ότι η επιτυχία έρχεται μόνο μέσα από συνεργασίες. Όσοι θέλησαν να πορευτούν μόνοι, να ξεκόψουν, χάθηκαν στον δρόμο. Εξάλλου στην εκδήλωση αυτή στόχος μας είναι η τιμή της Πατρίδας Ελλάδας μέσα από την τιμή των Αγωνιστών της.         

Χ. Ναβροζίδης: Ήταν μια ιδέα μου να κάνω κάτι για τα 200 χρόνια. Επειδή δεν είμαι σύμφωνος με συναυλίες άσχετες με το θέμα… θέλω να πω ότι μπορούσα να πάρω οποιαδήποτε έργα και να τα αφιερώσω στα 200 χρόνια της επανάστασης. Προτίμησα εκ τούτου να κάνω ένα πραγματικό αφιέρωμα στους ήρωές μας, που χάρη σε αυτούς είμαστε ελεύθεροι τώρα. Είπα τη σκέψη μου στον πρόεδρο της ένωσης ποιητών και αυτός το μετέφερε στα μέλη και έτσι έφτασαν στα χέρια μου μερικά ποιήματα τα οποία και μελοποίησα.

Τα ποιήματα σχετίζονται με τη συμπλήρωση 200 ετών από την Ελληνική  Επανάσταση του 1821. Σήμερα είμαστε ουσιαστικά ελεύθεροι;

Α. Αγγελίδης: Ελεύθεροι; Όχι όλοι. Η ελευθερία είναι έννοια προσωπική, είναι αίσθηση, είναι πίστη και τρόπος ζωής. Ελεύθεροι είμαστε σε πολλά θέματα. Μπορούμε να μιλάμε ελεύθερα, αλλά βλέπω πολλούς ενώ μιλούν με κάποιον, ρίχνουν τριγύρω ματιές μη τυχόν και ακούγονται και από κάποιον άλλον. Αυτοί ενώ είναι ελεύθεροι, δεν νιώθουν ελεύθεροι. Μπορούμε να γράφουμε ελεύθερα σε εφημερίδες και σε BLOGS, όμως οι περισσότεροι αντί να βάλουν από κάτω φαρδιά-πλατιά το άξιο όνομά τους υπογράφουν με ένα ψυχρό ψευδώνυμο ή με ένα π.χ. Α.Κ. Και αυτοί ενώ είναι ελεύθεροι, δεν νιώθουν ελεύθεροι. Στις Αυτοδιοικητικές και Τοπικές Εκλογές ενώ ο κάθε ένας μας είναι ελεύθερος να μπει σε κάποιον Συνδυασμό και να βοηθήσει επίσημα και φανερά στον τόπο του, στο τέλος απαιτεί το παραβάν για να κρυφτεί και να ψηφίσει. Δυστυχώς ο κάθε ένας διαφορετικά θέλει την Ελευθερία. Μπορεί η Ελευθερία του άλλου να μας ενοχλεί αδιαφορώντας αν η δικιά μας προκαλεί ή όχι πρόβλημα στους άλλους. Σε μια τέτοια σύγχυση σαφώς και χάνει το νόημα η Ελευθερία. Οι Αγωνιστές του 1821 έσμιξαν, ξεπέρασαν το “εγώ”, αγνόησαν τον κίνδυνο, ταπείνωσαν τον φόβο και πέτυχαν. Δεν κρύφτηκαν, έπιασαν μετερίζι, βγήκαν από τα χαρακώματα. Η Αγάπη για τη Πατρίδα, η πίστη στα Ιερά και Όσια και η Αγανάκτηση από την καταπίεση και τη δυστυχία έδεσαν σε μια γροθιά τους απλούς και τους άρχοντες, τους φτωχούς και τους πλούσιους και με αιματηρή θυσία έφτασαν στο στόχο. Πιστεύω λοιπόν ότι για την Ελευθερία και τον Σεβασμό, δεν επαιτούμε αλλά αγωνιζόμαστε.

Χ. Ναβροζίδης: Ελεύθεροι από τους Τούρκους ναι. Από άλλους όχι.

Ο Γεωργάκης Ολύμπιος, ο Γέρος του Μοριά, τα οποία αποτελούν κάποια από τα ποιήματα που μελοποιήθηκαν αναφέρονται σε σπουδαίους άνδρες που εμπνέουν ακόμα και σήμερα. Στην εποχή μας υπάρχουν τέτοια πρότυπα;

Α. Αγγελίδης: Ναι υπάρχουν και σήμερα και Αγωνιστές και Μπροστάρηδες. Υπάρχουν αποφασισμένοι και γενναίες ψυχές. Όμως οι περισσότεροι στο τέλος μένουν μόνοι. Ο άνθρωπος έχει πολλές περιέργειες. Αν αισθάνεται δυνατός τότε επιλέγει να είναι μόνος για να τα κερδίσει όλα. Αν αντιληφθεί τον άλλον πιο ικανό τότε νιώθει άβολα και προτιμά πάλι να είναι μόνος του. Ευτυχώς που σήμερα λείπουν οι μεγάλες ανάγκες και οι απειλές για την κοινωνία. Έτσι ξεγελιέται το άτομο που νομίζει πως τα καταφέρνει και μόνο του. Χάνονται όμως λίγο-λίγο και σταδιακά πολλά από τα κεκτημένα αγαθά και όταν χαθούν και τα πιο πολύτιμα, τότε θα βρεθούμε στο αδιέξοδο το οποίο δημιουργήσαμε. Τότε θα υπάρξουν φαινόμενα Ηρώων.

Χ. Ναβροζίδης: Δυστυχώς όχι. Τουλάχιστον δεν φαίνονται ή δεν τους αφήνουν να φανούν. Τώρα είναι πάρα πολύ εύκολο να ”θάψεις” ένα ήρωα.

Τι κοινό έχει η ποίηση με τη μουσική;

Α. Αγγελίδης: Τα δέντρα για να ζήσουν θέλουν νερό. Η Ποίηση και η Μουσική θέλουν Ψυχή Ελεύθερη. Αν το δούμε αλλιώς, η Ποίηση που θέλγει, ξεσηκώνει και εκστασιάζει, κρύβει πάντοτε μια υποβλητική Μουσικότητα. Από την άλλη νιώθω πως κάθε Αρμονία και Μελωδία, όποιος ρυθμός και ηχητικό σύνολο που συνεπαίρνουν, αφήνουν στο πνεύμα μας ή σύνθημα ή νόημα ή προσταγή.

Χ. Ναβροζίδης: Η ποίηση έχει μέτρο, ρήμα το ίδιο και η μουσική. Το μέτρο του ποιήματος είναι αυτό που θα καθορίσει τον ”ρυθμό” της μουσικής. Φυσικά και το νόημα του ποιήματος. Δεν μπορεί το ποίημα να υμνεί και η μουσική να πενθεί, σε γενικές γραμμές το λέω, γιατί μπορεί να γίνει και αυτό αν υπάρχει ”εκφραστική” ανάγκη να δηλωθεί αντίθεση.

Το κοινό της Πιερίας αγκαλιάζει τέτοιου είδους εκδηλώσεις;

Α. Αγγελίδης: Θα πάρετε την απάντηση αφού κάνετε μια περιήγηση στην πόλη τις μέρες που η τηλεόραση έχει στο πρόγραμμα ποδόσφαιρο ή σε περίοδο μιας αργίας στον πεζόδρομο. Στόχος προσωπικός και της Ένωσης Συγγραφέων δεν είναι να επιβάλλει τη φιλαναγνωσία σαν μόδα ή σαν διακριτικό στοιχείο για να μπούμε σε μια τάξη élite. Στόχος μας είναι να ανεβάσουμε τον πήχη, να βελτιώσουμε τα κακώς κείμενα, να δώσουμε αξία στο ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ, να τονίσουμε τα οφέλη της φιλαναγνωσίας. Να δείξουμε επίσης και πόσο εύκολο και απλό είναι να γράψεις και να δημιουργήσεις. Βέβαια χρειάζεται εμπειρία, χρειάζεται να έχουμε διαβάσει αρκετούς καταξιωμένους και όχι κατά ανάγκη ¨φίρμες¨ συγγραφείς. Υπάρχουν στην Πιερία Σύλλογοι και Ομάδες με παρόμοια ενδιαφέροντα και που σχεδόν ανταγωνίζονται και μάλιστα χωρίς να το επιδιώκουν. Στόχος μας είναι να υπάρξει μια πιο οργανωμένη δομή στην όλη υπόθεση και οι Εκδηλώσεις μας να γίνονται σε συνδυασμό ή σε συνεργασία ή τουλάχιστον να μην συμπίπτουν χρονικά.

Χ. Ναβροζίδης: Συνήθως όχι. Παραμένουμε σε ”άρτος και θεάματα” ακόμη.

Πολλοί υποστηρίζουν πως οι τέχνες δέχτηκαν μεγάλο πλήγμα λόγο της covid-19, ποια η γνώμη σας;

Α. Αγγελίδης: Δεν τίθεται θέμα αμφιβολίας. Οι δημιουργοί ίσως να έχουν την ευκαιρία να εμπνέονται και από αυτή την κατάσταση. Αν υποστηρίξω αυτή την άποψη λίγο περισσότερο, δίκαια θα με χαρακτηρίσετε λάτρη των θρίλερ. Δεν είμαι. Αλλά ακόμα και αν είχαμε οίστρο δημιουργιών και παραγωγής έργων, τότε δεν θα έχουν καμιά αξία γιατί δε θα φτάσουν έγκαιρα εκεί που πρέπει, δηλαδή στο κοινό, στο ακροατήριο, στον αναγνώστη. Η πανδημία που ζούμε είναι φρένο και τροχοπέδη με πολλές φθοροποιούς τριβές.

Χ. Ναβροζίδης: Δεν είναι μόνο οι τέχνες. Η οικονομική κρίση, και περισσότερο στην Ελλάδα, πλήττει πρώτα την τέχνη και μετά όλα τα άλλα. Το λέω αυτό γιατί η τέχνη στην Ελλάδα είναι η τελευταία ”διασκέδαση” των Ελλήνων.

Ποιο είναι το επίπεδο των τεχνών στην Πιερία;

Α. Αγγελίδης:”Όταν δεν έχεις ψωμί στο ντουλάπι σου, καλά είναι να μην ψάχνεις παντεσπάνι”. Ποιο εύκολα θα μιλούσα για ανεργία, για ελλείψεις, για ανάγκες, για την υποχρεωτική μόρφωση και για τη βιοποριστική εκπαίδευση. Πέρα όμως από τη γενική δύσκολη κατάσταση, στην Πιερία έχουμε αρκετά καλό επίπεδο και στη συγγραφή και στη μουσική. Υπάρχουν μουσικοί που αφήνουν καλό στίγμα με διδασκαλία, με χορωδίες, με συναυλίες. Και στην Κατερίνη και στο Αιγίνιο και στο Λιτόχωρο, αν επιθυμείς μπορείς να βρεις μουσικά σύνολα για να ασχοληθείς και ως μαθητευόμενος και ως ερασιτέχνης. Τα εικαστικά είναι σε πολύ καλό επίπεδο και με ιστορία και η ζωγραφική και η γλυπτική. Για το θέατρο δεν μπορώ να μιλήσω γιατί δεν έχω εμπειρίες.

Χ. Ναβροζίδης: Θα έλεγα σχεδόν ανύπαρκτο.

Ο Δήμος Κατερίνης στηρίζει τους καλλιτέχνες;

Α. Αγγελίδης: Θέλετε απάντηση με ένα ναι ή ένα όχι; Σαφώς και μια τέτοια απάντηση δεν είναι εύκολη. Επειδή έτυχε να βρεθώ και από τις δυο όχθες του ίδιου ποταμού, μόνο ένα θα σας πω: ήρθαν μερικές φορές Σύλλογοι και ζητούσαν πράγματα όχι παράλογα, αλλά υπερβολικά. Άλλες φορές φαινόταν και υστεροβουλία και κρυμμένα προσωπικά συμφέροντα, οπότε εκεί ή υπεκφεύγεις ή γίνεσαι ωμός. Άλλες όμως φορές μας ζήτησαν ένα και δώσαμε δύο. Δύσκολη υπόθεση η διαχείριση των οικονομικών και κυρίως αν βρισκόμαστε σε στενωπό. Όσον αφορά την ΕΝΩΣΥΠ, μπορώ να πω ότι όσες φορές ζητήσαμε τη συνεδριακή αίθουσα στην ΕΚΑΒΗ δεν το αρνήθηκε ο Δήμος και στεγάσαμε αρκετές εκδηλώσεις. Για το Δημοτικό Ωδείο (κατά καιρούς πολλά ακούγονται και γράφονται), μπορώ να πω ότι κατάφερε στην ιστορία του και έβγαλε αρκετά καλά ονόματα στον χώρο της Μουσικής.

Χ. Ναβροζίδης: Φαντάζομαι προσπαθεί αλλά όχι προς τη σωστή πλευρά. Δεν μπορεί να ξεφύγει εύκολα από το ”άρτος και θεάματα” ακόμη.

Υπάρχουν στα σχέδια σας και κάποια άλλη συνεργασία στο μέλλον;

Α. Αγγελίδης: Ναι βέβαια. Θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα η υπόθεση για την Επετειακή Εκδήλωση τιμής στα “100 Χρόνια Προσφυγιάς” που προγραμματίζουμε για το επόμενο 2022. Μικρασιατική Καταστροφή και Θρακιώτικος Ξεριζωμός. Επίσης στοχεύουμε σε ένα ορατόριο (Υμνωδία) με τη συνεργασία του κ. Χαράλαμπου Ναβροζίδη, αφιέρωμα στην ιστορική μνήμη για να τιμήσουμε τις αλησμόνητες Πατρίδες.

Χ. Ναβροζίδης: Ναι! Το 2022 έχω ένα αφιέρωμα για τη Μικρασιατική Καταστροφή που συμπληρώνει τα 100 χρόνια, ένα αφιέρωμα στον Ιερό Λόχο, που είναι παραγγελία της Ιεράς Μητρόπολής μας, το οποίο θα παιζόταν αρχές του 2021 αλλά αναβλήθηκε λόγο των μέτρων κατά της covid-19 και ένα ακόμη αφιέρωμα στην Πόλη μας, το οποίο είναι στα σκαριά, για το 2022.

Κύριε Ναβροζίδη, με την ευκαιρία αυτή, θα κλείσω με μια πιο προσωπική σας επιτυχία, και αναφέρομαι στην πρόκριση του έργου σας «The train to Katerini», στον διαγωνισμό σύνθεσης “fifteen – minutes – of – fame”. Θα μας πείτε κάποια λόγια για αυτό το γεγονός καθώς και για τα συναισθήματά σας, που μέσα από ένα δικό σας κομμάτι η πόλη της Κατερίνης θα ακουστεί στο εξωτερικό.

Ήτανε μία σπουδή για κλαρινέτο με παραλλαγές, γραμμένο για τον γιο μου τον Ιβάν που παίζει κλαρινέτο. Δεν είναι και το μοναδικό που έγραψα για τον γιο μου, φυσικά ξέροντας ότι θα τα ακούσω… Είμαι Κατερινιώτης, άσχετα των πιστεύω μου για την πόλη. Είναι η μάνα μας και, δυστυχώς ή ευτυχώς, μάνα είναι μόνο μία και ομορφότερη από όλες τις άλλες μάνες.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

Να σημειώσουμε πως στην εκδήλωση θα τηρηθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα κατά του covid-19. Η είσοδος στην εκδήλωση αφορά μόνο εμβολιασμένους και νοσήσαντες τους τελευταίους 6 μήνες κατόπιν επίδειξης σχετικού πιστοποιητικού, αλλά και μαθητές που έχουν υποβληθεί σε ράπιντ τέστ. Η χρήση μάσκας κατά την διάρκεια της εκδήλωσης είναι υποχρεωτική καθώς επίσης θα τηρηθούν οι αναγκαίες αποστάσεις.

Τετάρτη 10/11/2021 στις 19:00 στην Αίθουσα του 1^ου ορόφου του συνεδριακού κέντρου “ΕΚΑΒΗ”. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.