Σεζόν 2 η για τη θεατρική ομάδα του Συλλόγου Συνταξιούχων της Θεσσαλονίκης!
Η θεατρική ομάδα της ώριμης αυτής ηλικίας αποτελείται από μέλη του Συλλόγου Συνταξιούχων πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων Νομού Θεσσαλονίκης. Άρχισε ήδη τις πρόβες για τη δημιουργία θεατρικής παράστασης έπειτα από επιτυχία της πρώτης χρονιάς.
Η συντονίστρια και σκηνοθέτρια της ομάδας, Ιωάννα Ευθυμιάδου αποκαλύπτει στη Dion TV τι επιφυλάσσει η νέα σεζόν. “Είναι ακόμη νωρίς για να πούμε πολλά πράγματα αλλά ο βασικός σκελετός θα είναι το έργο Φαλακρή Τραγουδίστρια του Ευγένιου Ιονέσκου. Ανάμεσα στους διαλόγους θα παρεμβάλλονται μονόλογοι που οι ίδιοι επέλεξαν στη 2η
συνάντησή μας όπως η μαντάμ Σουσού και ο Εξαγόρας’’! Κατόπιν, μας εξήγησε πως προέκυψε η ιδέα. “Η πρώτη πρόταση, η οποία απορρίφθηκε ήταν να συνδυαστούν οι δυο κωμωδίες του Αριστοφάνη «Λυσιστράτη» και «Εκκλησιάζουσες» και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, θα εμφανιστεί πάνω στη σκηνή με τον Ιονέσκο, ο Αριστοφάνης. Ο Αριστοφάνης φανερά πειραγμένος που δεν επιλέχτηκε το έργο του, θα απαιτήσει να γίνει μια ΠΑΡΑΒΑΣΗ για να δοθεί στο έργο το πολιτικό και κοινωνικό μήνυμα μας’’.
Εκτός από σκηνοθέτης η Ιωάννα Ευθυμιάδου είναι ποιήτρια και φιλόλογος. Η Ιώ, το καλλιτεχνικό της όνομα, είναι ένα ενεργό πρόσωπο του πολιτισμού με πλούσια δράση στα καλλιτεχνικά δρώμενα και ομιλήτρια βιβλιοπαρουσιάσεων. Οι δύο ποιητικές της συλλογές «Ώσπου να χορτάσει χώμα η βροχή», 2020, και «Είναι και αυτή η ομοιότης», 2025 καθώς και τα ταξίδια της στη Βεγγάζη και την Αλεξάνδρεια εμπλουτίζουν την εμπειρία της ως φύλακας της μνήμης για να καθοδηγήσει τους σοφούς του χρόνου σε ευαίσθητα θεατρικά μονοπάτια.

Αλησμονώ και χαίρομαι, θυμούμαι και δακρύζω

Αυτός ήταν ο τίτλος της πρώτης τους παράστασης. Ανέβηκε στη σκηνή του κέντρου πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης» στις 4 Νοέμβρη του 2024 και στις 10 του ίδιου μήνα στο πνευματικό κέντρο Βαφοπούλειο. Μια συγκινητική παράσταση διάρκειας μιας ώρας, αποτελούμενη από ιστορίες προσφύγων, εμπλουτισμένη με μονολόγους και μικρές δράσεις. Δεν έλειπε φυσικά η ποιητική χροιά και η ζωντανή μουσική που πρόσδιδε νοσταλγικές νότες για ευαισθητοποιημένες ψυχές.

Η έναρξη του ιδιαίτερου αυτού πρότζεκτ 
Η θεατρική ομάδα, συστάθηκε τον περασμένο χρόνο, μέσα από την ανάγκη των μελών για ενασχόληση με το θέατρο. “Ένα μέλος μου πρότεινε να στήσουμε μια θεατρική ομάδα και έτσι τους ανέλαβα’’, μας αναφέρει η σκηνοθέτιδα. Επιπρόσθετα, μας πληροφορεί ότι ο συγκεκριμένος σύλλογος είναι αρκετά δραστήριος. Περιλαμβάνει λέσχη
ανάγνωσης, ομάδα εικαστικών, γκρουπάκια για παρακολούθηση παραστάσεων, διοργάνωση εκδρομών και διαφόρων εκδηλώσεων και διαλέξεων. Παράλληλα, επιδιώκει τη σύσταση χορευτικής ομάδας, χορωδίας και λέσχης κινηματογράφου. Και βεβαίως είναι ένας συνδικαλιστικός σύλλογος, ο οποίος αγωνίζεται για διεκδικήσεις και συνεργασίες με άλλα σωματεία.

Η διαδικασία δεν ήταν τυπική μιας θεατρικής πρόβας. “Μας ενδιαφέρει κυρίως το κομμάτι της έρευνας και όχι μόνο στο να ανεβάσουμε μια παράσταση”, μας εξηγεί η κυρία Ευθυμιάδου. “Κάναμε ασκήσεις δημιουργικής γραφής, παροτρύνθηκαν να γράψουν δικά τους κείμενα ή να ενσωματώσουν σε ήδη υπάρχοντα την προσωπική τους πινελιά. Δεν
δέχτηκαν παθητικά τις οδηγίες μου. Έτσι η δράση και η συμμετοχή τους ήταν πολυδιάστατη”.

Συνεργασία με τρίτη ηλικία

Το βασικό πρόβλημα, σύμφωνα με τη κ. Ευθυμιάδου ήταν ότι ο καθένας είχε μια διαφορετική ιδέα για το τι είναι θέατρο από εκείνη της ίδιας σύμφωνα με την εκπαίδευσή της. Παρόλα αυτά, αποδείχτηκαν ιδιαίτερα δεκτικοί. “Ήταν ανοιχτοί στο να πειραματιστούν με το σώμα και τις αναπνοές τους. Βρήκαν πρωτόγνωρο τον τρόπο με τον οποίο δουλέψαμε. Κάποιοι είχαν ασχοληθεί ξανά με το θέατρο ενώ για άλλους ήταν η πρώτη φορά”, αναφέρει η σκηνοθέτης.
Ωστόσο, ακόμη και εκείνοι που είχαν ασχοληθεί με το θέατρο ήρθαν αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις καθώς στην ομάδα εντάχθηκαν και δυο αρκετά νεότερα μέλη τους- δυο φοιτήτριες.”Το απόλαυσαν ιδιαίτερα καθώς δεν περίμεναν ότι θα συνεργαστούν με νέα παιδιά”, σχολίασε η κ. Ευθυμιάδου. «Κατορθώσαμε να εντάξουμε αυτά τα δυο νέα άτομα
καθιστώντας όλο αυτό το εγχείρημα πολύ ενδιαφέρον γιατί μας ενδιαφέρει η αλληλεγγύη των γενεών και όχι οι στερεοτυπικές αντιλήψεις ότι η τρίτη ηλικία και οι νέοι είναι δυο διαφορετικοί κόσμοι”.
Η κα. Ευθυμιάδου αναγνωρίζει ότι η δουλειά με ανθρώπους εκτός θεάτρου έχει τις προκλήσεις της. “Αρρώσταιναν αρκετά συχνά ή εμφάνιζαν φοβίες για τις καιρικές συνθήκες. Παρόλα αυτά, βήμα, βήμα ανακαλύπταμε μαζί πράγματα”. Και φυσικά ο τρόπος με τον οποίον είχε χτιστεί η δομή του έργου ήταν τέτοιος ώστε οι πρόβες να πραγματοποιούνται με απόντες και απούσες.
Αναζητώντας λοιπόν τα κωμικά στοιχεία σε αυτό το εγχείρημα και σχολιάζοντας αυτά που προβληματίζουν τον καθένα, αναμένεται ένα ευχάριστο κλίμα στις πρόβες με διασκέδαση, έρευνα, εκπαίδευση και πάντα κοινωνικό προβληματισμό γιατί οι ηλικιωμένοι συμπολίτες μας είναι ενεργοί και ζωντανοί άνθρωποι γεμάτοι όρεξη για ζωή και τέχνη.

Μαρκέλα Ζερδαλή