Ετυμηγορία στο ύψος της Ιστορίας, χαρακτήρισε την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων κι Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967- 1973.

Πιο συγκεκριμένα:

“Η απόρριψη από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης (απόφαση 13371/2023) ‘ως κατ’ ουσίαν αβάσιμης’ της αγωγής των απογόνων του στρ. Αθ. Χρυσοχόου – Φρουράρχου Θεσσαλονίκης, Γενικού Επιθεωρητή Νομαρχιών και Γενικού Διοικητή Μακεδονίας επί ναζιστικής Κατοχής – κατά των μελών του Σ.Φ.Ε.Α. 1967-1974 Αλεξάνδρου Γρίμπα και Σπύρου Σακέττα,
επειδή με επιστολή τους προέτρεψαν το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης να προχωρήσει στην μετονομασία της οδού Αθ. Χρυσοχόου σε Αλμπέρτου Ναρ, δε δικαιώνει μόνο τους ίδιους προσωπικά αλλά και όσους αγωνίζονται για την απαλλαγή της μαρτυρικής – αντιστασιακής Θεσσαλονίκης από τα κατοχικά κατάλοιπα.
Απορρίπτει η παραπάνω απόφαση τους ισχυρισμούς των εναγόντων περί ‘προσβολής μνήμης νεκρού’, αφού από πληθώρα δημοσιευμάτων, ιστορικών συγγραμμάτων και μελετών προκύπτει η αγαστή συνεργασία του ‘οφθαλμού του Τσολάκογλου’ Αθ. Χρυσοχόου με τις ναζιστικές δυνάμεις της Kατοχής.
Κρίνει, επίσης, ότι στην επίμαχη επιστολή τους οι συναγωνιστές μας διατύπωσαν δημόσια τη θέση τους για τη δράση του Αθ. Χρυσοχόου, όπως αυτή έχει καταγραφεί από μεγάλη μερίδα ιστορικών, στο πλαίσιο του ‘δικαιολογημένου ενδιαφέροντός τους για τα κοινά της πόλης και την αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης της Θεσσαλονίκης’, ζήτημα που, όπως σημειώνουν, έχει και παιδαγωγικό χαρακτήρα, καθώς οι πολίτες καλούνται έμμεσα να συμπεριφέρονται με τον τρόπο του, εκάστοτε, τιμώμενου προσώπου. Κρίνει ότι τα μέλη μας αναπαρήγαγαν απόψεις και θέσεις που έχουν διατυπωθεί δημόσια πολλές φορές στο παρελθόν για ‘τη στάση του Αθ. Χρυσοχόου στο Εβραϊκό ζήτημα’.
Επιπλέον, οι δικαστές θεωρούν ‘δικαιολογημένους’ τους χαρακτηρισμούς των εναγομένων εναντίον του Αθ. Χρυσοχόου, λαμβάνοντας υπόψη ότι: ο μεν Αλ. Γρίμπας εξορίστηκε στη Λέρο το 1967 για διάστημα 20 μηνών και ο πατέρας του εκτελέστηκε από τους Γερμανούς τον Φεβρουάριο του 1944, ο δε Σπ. Σακέττας καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών από το Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης το 1967 και ο πατέρας του, μόνιμος υπολοχαγός του ελληνικού στρατού, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση στις γραμμές του ΕΛΑΣ.

Η απόφαση αυτή στέκει ισχυρό ανάχωμα στην παραχάραξη και αναθεώρηση της ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Επισφραγίζει την προσπάθεια πολιτών και συλλογικοτήτων για την ιστορική κάθαρση της πόλης. Συνιστά συμβολική νίκη της ιστορικής μνήμης της πόλης, καθώς η δημοσίευσή της συνέπεσε με την 79 η επέτειο απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τον ΕΛΑΣ
στις 30 Οκτωβρίου 1944, γεγονός που γιορτάζεται και πάλι από το δήμο Θεσσαλονίκης από το 2014 και την Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας ως ‘δημόσια εορτή’ με το Π.Δ. 50/9-5-2016. Αθήνα 1/11/2023″ όπως καταλήγει η ανακοίνωση του ΣΦΕΑ 1967- 1974.