Από τον συντηρητισμό στον φιλελευθερισμό
Η ιστορία του Γαλλικού Μάη του 1968:
Η 6η Μαΐου 1968, στη συνείδηση του γαλλικού λαού έχει περάσει ως Ματωμένη Δευτέρα εξαιτίας των βίαιων γεγονότων που έλαβαν χώρα εκείνη την ημέρα μεταξύ χιλιάδων διαδηλωτών και αστυνομικών δυνάμεων στο Καρτιέ Λατέν.
Τη Δευτέρα 6 Μαΐου 1968 η Εθνική Ένωση Σπουδαστών και η Ένωση των Πανεπιστημιακών Καθηγητών της Γαλλίας είχαν καλέσει σε πορεία όσους ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για την εισβολή των δυνάμεων της γαλλικής Αστυνομίας στη Σορβόννη. Στην πορεία που πραγματοποιήθηκε συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και καθηγητές, οι οποίοι συγκρούστηκαν με άνδρες της γαλλικής Αστυνομίας, που είχαν αποκλείσει τη Σορβόννη. Οι διαδηλωτές έστησαν πρόχειρα οδοφράγματα και η γαλλική Αστυνομία προέβη στη ρίψη δακρυγόνων. Το αποτέλεσμα ήταν 945 τραυματίες, από τους οποίους 345 ήταν αστυνομικοί και 422 συλλήψεις.
Ο Μάης αυτός ήταν άλλη μια ένδειξη της γαλλικής κοινωνίας πως θέλει να περάσει από τον συντηρητισμό στις φιλελεύθερες ιδέες. Η συγκεκριμένη στιγμή αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και για άλλες ευρωπαϊκές, κυρίως, χώρες.
Μερικοί φιλόσοφοι και ιστορικοί έχουν υποστηρίξει ότι η εξέγερση ήταν το πιο σημαντικό επαναστατικό γεγονός του 20ού αιώνα, επειδή δεν πραγματοποιήθηκε από μεμονωμένο πλήθος, όπως οι εργαζόμενοι ή οι φυλετικές μειονότητες, αλλά ήταν μια παλλαϊκή εξέγερση, άνευ φυλετικών, πολιτιστικών, ηλικιακών και κοινωνικών διακρίσεων.
Ιστορικό
Η φοιτητική αναταραχή στη Γαλλία είχε ξεκινήσει από το Πανεπιστήμιο της Ναντέρ, αλλά από τις αρχές του Μαΐου είχε πλέον επεκταθεί σε ολόκληρη τη χώρα με ηγετική φυσιογνωμία του φοιτητικού κινήματος τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ. Παράλληλα, η Γαλλία μαστιζόταν και από οικονομική κρίση. Ο γάλλος πρόεδρος, Σαρλ ντε Γκωλ, μολονότι φαινόταν ότι η κατάσταση είχε ξεφύγει από τον έλεγχό του, κατάφερε τελικά να αντιμετωπίσει με δυναμισμό και αποφασιστικότητα τις φοιτητικές αναταραχές και τις εργατικές διεκδικήσεις. Γι αυτό και στα τέλη του Μαΐου διοργανώθηκε στο Παρίσι μεγάλη διαδήλωση υπέρ της κυβέρνησης και της προστασίας της ομαλότητας. Ο ντε Γκωλ κατάφερε να επικρατήσει με πανηγυρικό τρόπο στις βουλευτικές εκλογές που ακολούθησαν. Τα ριζοσπαστικά φοιτητικά κινήματα συνέχισαν τη δράση τους και τα επόμενα χρόνια, γεγονός που είχε κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό αντίκτυπο.
Εν κατακλείδι, ο Γαλλικός Μάης του ’68 κατέστη συνώνυμο με την αλλαγή στο πεδίο των κοινωνικών αξιών, αποτέλεσε ορόσημο για τη μετάβαση της γαλλικής κοινωνίας από το συντηρητισμό στις φιλελεύθερες ιδέες, αλλά και πηγή έμπνευσης για ανάλογους κοινωνικούς αγώνες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.