Το καλοκαίρι του 2021 το περιμένουν πώς και πώς οι αθλητές και οι αθλήτριες τόσο των Ολυμπιακών όσο και των Παραολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο.

Σε αυτούς τους αθλητές ανήκουν πάντως κι εκείνοι που τα τελευταία χρόνια έχουν κι αυτοί, παρόλες τις δυσκολίες της ζωής τους, δικαίωμα να συμμετάσχουν. Είναι η ομάδα των αθλητών – προσφύγων. Εκείνων των αθλητών που δίνουν το δικό τους παράδειγμα σε όλον τον κόσμο. Διότι πρόκειται για συνολικά 82 εκατομμύρια που αναγκάστηκαν λόγω πολέμου ή διώξεων να εγκαταλείψουν τη χώρα τους καθότι αν παρέμεναν ή αν επέστρεφαν σε αυτήν κινδύνευαν να πεθάνουν. Από τα 82 εκατομμύρια των προσφύγων τα 12 ζουν με κάποια μορφή αναπηρίας. Και από αυτούς 6 θα έχουν τη δυνατότητα να διαγωνιστούν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο σε λίγες μέρες από τώρα με την Παραολυμπιακή Ομάδα των Προσφύγων.

Πρόκειται για τους Ιμπραχήμ αλ Χουσεΐν, Αλία Ίσα και Ανάς αλ Χαλιφά από τη Συρία μαζί με τους Παρφέ Χακιζιμάνα από το Μπουρούντι, τον Αμπάς Καρίμι από το Αφγανιστάν και τον Σαχράντ Ναζαΐπούρ από το Ιράν οι οποίοι θα παρελάσουν υπό τη Διεθνή Παραολυμπιακή Σημαία ως οι πρώτοι αθλητές που θα μπουν στο ολυμπιακό στάδιο του Τόκιο.

Οι αθλητές αυτοί δεν αγωνίζονται μόνο για το μετάλλιο. Αγωνίζονται με στόχο να αποτελέσει το παράδειγμά τους έμπνευση για τους υπόλοιπους πρόσφυγες, όσους αναγκάστηκαν να φύγουν από τις πατρίδες τους γιατί πρέσβευαν κάτι διαφορετικό από την ηγεσία αλλά και για να υποστηρίξουν την ενσωμάτωση τόσο των ιδίων όσο όμως και όσων πάσχουν από κάποια αναπηρία σε όλα τα επίπεδα του αθλητισμού. «Οι αθλητές αυτοί, τόσο ως μεμονωμένοι άνθρωποι όσο και ως ομάδα στέλνουν ένα μήνυμα ελπίδας και έμπνευσης σε όλους τους πρόσφυγες του κόσμου» είπε ο ύπατος Αρμοστής για τους Πρόσφυγες, Φίλιππο Γκράντι.

Η ομάδα έχει στις τάξεις της τον κολυμβητή από το Αφγανιστάν Αμπάς Καρίμι ο οποίος πριν τέσσερα έγινε ο πρώτος πρόσφυγας που κέρδισε ένα μετάλλιο σε παγκόσμιο, όταν κατέκτησε το ασημένιο στα S5 50μ πεταλούδα κολυμπώντας  στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017. Ο Καρίμι γεννήθηκε χωρίς χέρια το 1997 στην Καμπούλ. Όταν έγινε 13 ετών προσπάθησε να κολυμπήσει σε μια 25άρα δημοτική πισίνα φορώντας σωσίβιο. «Φοβήθηκα τόσο πολύ» είπε ο ίδιος θυμούμενος την πρώτη προσπάθειά του στο κολύμπι. Τότε ρώτησε τον ναυαγοσώστη αν νομίζει πως μπορεί να μάθει να κολυμπά. Έλαβε καταφατική απάντηση: υπάρχουν άνθρωποι χωρίς πόδια που κολυμπούν. Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς χέρια και πόδια που μπορούν να κολυμπήσουν. “Έτσι έβαλα ένα σωσίβιο και δεν πνίγηκα. Εκείνη την ημέρα ήμουν πολύ αισιόδοξος”.

Κι όχι μόνο δεν πνίγηκε αλλά κατάφερε να αναπτύξει ένα στιλ δελφινισμού και να κερδίσει εθνικούς αγώνες στη χώρα του, το Αφγανιστάν. Παρόλο που και τότε ανησυχούσε  για την ασφάλειά του στη χώρα του η οποία ζούσε πάντα τη φρίκη του πολέμου.

Ανήκει στη φυλή Χαζάρα η οποία αποτελούσε συχνά στόχο των Ταλιμπάν. Επίσης, συχνά η Καμπούλ βομβαρδιζόταν. Ο ίδιος δεν ήταν από τα παιδιά που έμενε στο σπίτι του και αν παρέμενε εκεί θα είχε σκοτωθεί. Στα 16 του χρόνια ξεκίνησε το ταξίδι το οποίο μέσω των βουνών τον οδήγησε στην Τουρκία, όπου παρέμεινε ως πρόσφυγας για 4 χρόνια. Κατόπιν μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ, όπου και ζει σήμερα στη Φλόριντα στο Fort Lauderdale και προπονείται ως παρααθλητής υψηλού επιπέδου.

«Πιστεύω πως ο Θεός μου πήρε καταλάθος τα χέρια αλλά προίκισε με ταλέντο τα πόδια μου» είπε ο Καρίμι.

Ο Καρίμι μαζί με την Αλία Ίσα η οποία είναι η πρώτη γυναίκα εκπρόσωπος της Παραολυμπιακής ομάδας.

Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο αρχίζουν στις 24 Αυγούστου.