Ο αμείλικτος πολιτικός χρόνος κάνει τα στάδια του πένθους – όπως τα ορίζει η ψυχολογία- να περνούν γρήγορα στο τελευταίο στάδιο, σε αυτό της αποδοχής της απώλειας.
Στη μνήμη, το παράδειγμα, την ιστορική παρακαταθήκη.
Για τον πολιτικό χώρο που κυριάρχησε στα χρόνια της μεταπολίτευσης και δοκιμάστηκε βαριά στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, ζητούμενο και επόμενο βήμα είναι ένα καθαρό πολιτικό σχέδιο για την Ελλάδα και μια νέα ηγεσία που θα το «αφηγηθεί», θα το προτείνει στον δικό της χώρο, στα μέλη και τους φίλους της και στη συνέχεια, σε σύντομο
χρονικό διάστημα σε ολόκληρο τον Ελληνικό λαό.
Όπως αποδεικνύεται σήμερα, το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Αλλαγής, ανεξαρτήτως της πολύ μεγάλης (παλαιότερα) ή της σημερινής μικρότερης εκλογικής τους δύναμης, έχει στενούς δεσμούς με τον ελληνικό λαό, χτισμένους με αγώνες καθημερινούς και νίκες για εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική ισότητα και αλληλεγγύη, που δεν ξεχνιούνται.
Το δυνητικό ακροατήριο της παράταξης παραμένει ισχυρό και δημιουργικά κινητικό, υπό την έννοια ότι πολλά στελέχη του και παλαιότεροι ψηφοφόροι του εξακολουθούν να καθορίζουν σε σημαντικό βαθμό την πολιτική ζωή της χώρας.
Σε διεθνές επίπεδο, η πανδημία και οι επιπτώσεις της έδειξαν, με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο, ότι η περίοδος αποχώρησης και απόσυρσης του κράτους και του δημόσιου τομέα από σημαντικούς τομείς της κοινωνικής και της οικονομικής ζωής των πολιτών, ολοκληρώνεται με κρίσεις. Με κρίσεις υγειονομικές, με κρίσεις περιβαλλοντικές, με κρίσεις φτώχειας και ανισότητας. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος, για τον οποίο σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο και την Ευρώπη, βλέπουμε τη μεγάλη επιστροφή της σοσιαλδημοκρατίας και των ιδεών της για διακυβέρνηση.
Από τις ΗΠΑ ως την Σκανδιναβία και την Ιαπωνία, από τον γερμανικό βορρά, έως τον ευρωπαϊκό νότο, οι σοσιαλδημοκράτες επιστρέφουν.
Όχι όμως και στην Ελλάδα…
Έπειτα από 2,5 χρόνια κυβέρνησης της ΝΔ, οι ρωγμές στον τρόπο και στην ουσία της διακυβέρνησής της γίνονται εξαιρετικά εμφανείς.
Εγκλωβισμένη στις ιδεοληψίες του μονόδρομου της «οικονομίας της αγοράς» η ΝΔ του κ. Μητσοτάκη προσπαθεί να ικανοποιήσει, από τη μια ένα ακραία φιλελεύθερο ακροατήριο και τις βουλιμικές απαιτήσεις των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων και από την άλλη, με το δόγμα «νόμος και τάξη», να συνομιλήσει με τα δεξιά και τα ακροδεξιά ακροατήρια της, σ΄έναν αγώνα ανισορροπίας ενάντια στην εποχή και τα ζητούμενα της.
Στήριγμά της αποτελεί η πολιτική και προγραμματική αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ και η δεδομένη αδυναμία του να βρει έναν δρόμο αντιπολίτευσης, που να μπορεί με δράσεις, προτάσεις και πολιτικό προσωπικό, να αποτελέσει μια σοβαρή και εφαρμόσιμη εναλλακτική προοδευτικής διακυβέρνησης για την πατρίδα μας.
Σε αυτό το περιβάλλον καλούνται οι 6 υποψήφιοι πρόεδροι της παράταξης μας, να περιγράψουν με υπευθυνότητα και πολιτική τεκμηρίωση ποια παράταξη θέλουν για την Ελλάδα και την Ευρώπη του μέλλοντος μας. Να δώσουν το στίγμα του Κινήματος Αλλαγής, της νέας εποχής, τον ρόλο που αυτό θα πρέπει να έχει και να περιγράψουν τρόπους διακυβέρνησης και πολιτικές συμμαχιών για την επίτευξή των προγραμματικών στόχων. Να δείξουν το όραμά τους για μια ανθεκτική κοινωνία σε μια δημοκρατική χώρα και κυρίως να δώσουν ξεκάθαρες απαντήσεις μέσα από διάλογο και πολιτική αντιπαράθεση.
Για τη μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη, τη χώρα που αξίζουμε και την Ευρώπη που ονειρευόμαστε.