Με δεδομένο ότι οι πυρηνικές μονάδες έχουν πανάκριβο κόστος κατασκευής, η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να «ξεκλειδώσει» διεθνείς τραπεζικές χρηματοδοτήσεις για το νέο πυρηνικό της Βουλγαρίας, προσφέροντας εγγυημένη απορρόφηση μέρους της παραγωγής του για 20 χρόνια, περίπου μέχρι το 2050. Χωρίς εμπορικά συμβόλαια «συνεργασίας», όπως αυτό που διαπραγματεύεται στα κρυφά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η κατασκευή επιπλέον αντιδραστήρα μια ανάσα από τα σύνορά μας θα είναι μάλλον ανέφικτη: για πρώτη φορά οι Έλληνες έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε ένα από τα πυρηνικά που μας κυκλώνουν, αν εμποδίσουμε αποτελεσματικά την «προθυμία» της κυβέρνησης να το στηρίξει.

Αναλυτικότερα:
Οι Πράσινοι επισημαίνουν 9 σοβαρούς λόγους για να πούμε και σήμερα «ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» σε κάθε πυρηνικό σχέδιο:

1. Τις τελευταίες εβδομάδες, το Τσερνόμπιλ και η Ζαπορίζια μας έδειξαν εύγλωττα πόσο εύκολα μπορεί ένα πυρηνικό εργοστάσιο, σε συνθήκες πολεμικής σύγκρουσης, να μετατραπεί σκόπιμα ή αθέλητα σε πυρηνική βόμβα.
2. Τα πυρηνικά δεν είναι ποτέ ούτε ειρηνικά ούτε τελείως ασφαλή: από τα απόβλητά τους φτιάχνεται γόμωση πυρηνικών όπλων, η φύλαξη των ραδιενεργών αποβλήτων παραμένει εξαιρετικά επικίνδυνο πρόβλημα, καταστροφικό πυρηνικό ατύχημα δεν μπορεί να αποκλειστεί, όπως μας έδειξαν το Three Miles Island, το Τσερνόμπιλ και η Φουκουσίμα.
3. Η περιοχή Μπέλενε, όπου σχεδιάζεται η νέα μονάδα, είναι σεισμογενής, με ισχυρό σεισμό το 1977. Επεισόδια πυρηνικών ατυχημάτων «μέτριας» έντασης έχουν ήδη σημειωθεί στο Κοζλοντούι την περίοδο 1982-1993.
4. Η ραδιενέργεια δεν γνωρίζει σύνορα: σε ευθεία γραμμή, το Κοζλοντούι απέχει μόλις 350 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη, το Μπέλενε 370, με τους ανέμους να φυσούν συνήθως προς την Ελλάδα.
5. Παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς των υποστηρικτών τους, τα πυρηνικά δεν είναι ούτε «φιλικά προς το κλίμα»: ο κύκλος παραγωγής τους, από την αρχική εξόρυξη του ουρανίου μέχρι την τελική (επισφαλή) αποθήκευση των ραδιενεργών αποβλήτων, έχει συνολικές εκπομπές όσο το 50% του αερίου ή το 25% του λιγνίτη. Συμβόλαια που δεσμεύουν τη χώρα μας να καταναλώνει τέτοια ηλεκτροπαραγωγή μέχρι το 2050, αντιστρατεύονται κάθε στόχο να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την κλιματική κρίση.
6. Ενδεχόμενη νέα πυρηνική μονάδα στη Βουλγαρία, ανατρέπει την πορεία της προς ολική απαλλαγή από πυρηνικά, που θα σήμαινε μεγαλύτερη ασφάλεια και για τη χώρα μας: με τα σημερινά δεδομένα οι δύο εναπομένοντες βουλγαρικοί αντιδραστήρες οφείλουν να κλείσουν το 2027 και το 2029, αντίστοιχα.
7. Χρήση ρωσικής πυρηνικής τεχνολογίας είναι παραπάνω από πιθανή, καθώς η Βουλγαρία έχει ήδη αγοράσει δύο τέτοιους αντιδραστήρες από τη ROSATOM: με τις κυρώσεις της Ε.Ε. για την εισβολή στην Ουκρανία και την πλήρη αβεβαιότητα για τις προοπτικές των ευρω-ρωσικών σχέσεων, η μακροπρόθεσμη συντήρηση και υποστήριξη τέτοιων αντιδραστήρων σε χώρα μέλος της Ε.Ε. μοιάζει μάλλον με ρωσική ρουλέτα. Προβλήματα υπάρχουν και με το τουρκικό πυρηνικό πρόγραμμα, επίσης με ρωσική τεχνολογία.
8. Οι δηλώσεις της βουλγαρικής κυβέρνησης συνδυάζουν τη συνεργασία στα πυρηνικά και με βουλγαρική συμμετοχή στο κεφάλαιο του Λιμένα της Αλεξανδρούπολης. Αντίθετα από ορισμένους κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μας ενοχλεί μια τέτοια συνεργασία, που είχε πρωτοπροταθεί πριν 99 χρόνια από τον Ελευθέριο Βενιζέλο: θα ήταν όμως εφιαλτικό να ανοίξει πόρτα να διακινούνται από ελληνικό έδαφος πυρηνικά καύσιμα, πυρηνικά απόβλητα, ή και τα δύο.
9. Για τους σοβαρούς κινδύνους που θα απειλούν και τη χώρα μας, δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε καν στοιχειώδες οικονομικό όφελος: τα πυρηνικά έχουν αστρονομικό κόστος, που καλύπτεται μόνο με κρατικές επιδοτήσεις και μεταφορά των ρίσκων στις κοινωνίες και το περιβάλλον. Ήδη οι τεχνολογικές εξελίξεις συμπιέζουν δραματικά το κόστος όλων των ΑΠΕ: για την περίοδο 2030-50 που θα αφορά η διμερής πυρηνική συνεργασία, δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη ότι η ενέργεια από πυρηνικά θα κοστίζει λιγότερο από την ανανεώσιμη.

Το νέο κόμμα των Πράσινων καλεί τους πολίτες σε επαγρύπνηση, ιδιαίτερα στη Μακεδονία και τη Θράκη, που θα δεχθούν το κύριο βάρος της πυρηνικής απειλής.