«Εδώ ελεύθεραι ακόμα Αθήναι… Έλληνες! Οι γερμανοί εισβολείς ευρίσκονται εις τα πρόθυρα των Αθηνών. Αδέλφια! Κρατήστε καλά μέσα στην ψυχή σας το πνεύμα του μετώπου. Ο εισβολεύς εισέρχεται με όλας τας προφυλάξεις εις την έρημον πόλιν με τα κατάκλειστα σπίτια. Έλληνες! Ψηλά τις καρδιές! Προσοχή! Ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών ύστερα από λίγο δεν θα είναι ελληνικός. Θα είναι γερμανικός και θα μεταδίδει ψέματα! Έλληνες, μην τον ακούτε! Ο πόλεμος συνεχίζεται και θα συνεχιστεί μέχρι της τελικής νίκης. Ζήτω το Έθνος των Ελλήνων!».

Στις παραπάνω φράσεις του εκφωνητή του ραδιοφώνου Κώστα Σταυρόπουλου στο τελευταίο ιστορικό ανακοινωθέν στις 27.4.1941, ελάχιστα λεπτά πριν την είσοδο της Βέρμαχτ στην ανοχύρωτη Αθήνα, εκδηλώνεται το πνεύμα της Αδούλωτης Ελλάδας. Και, πράγματι, τα πάνοπλα γερμανικά στρατεύματα συναντούν έρημους τους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας με τους πολίτες κλεισμένους στα σπίτια τους, σε μία από τις πρώτες συλλογικές και αυθόρμητες εκδηλώσεις αντίστασης του ελληνικού λαού απέναντι στον εισβολέα. Ακολουθούν ο παλλαϊκός ξεσηκωμός της Μάχης της Κρήτης και η σθεναρή Αντίσταση του κρητικού λαού στον εισβολέα, το κατέβασμα της σβάστικας από την Ακρόπολη από τον Λάκη Σάντα και τον Μανώλη Γλέζο και πολλές ακόμη πράξεις, που γέννησαν το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης.

Η περίοδος της Κατοχής επέφερε τρομερά δεινά στην Ελλάδα. Ο ελληνικός πληθυσμός αποδεκατίστηκε από την πείνα, τις εκτελέσεις, τις ασθένειες, τις εκτοπίσεις, τα καταναγκαστικά έργα, τα βασανιστήρια, την υπογεννητικότητα. Η εβραϊκή κοινότητα της Ελλάδας εξολοθρεύθηκε. Χίλια επτακόσια εβδομήντα χωριά και περισσότερα από τετρακόσιες χιλιάδες σπίτια παραδόθηκαν στις φλόγες. Οι παραγωγικές και κοινωνικές υποδομές της χώρας μας καταστράφηκαν ολοσχερώς, ο  εθνικός πλούτος λεηλατήθηκε. Αρχαιολογικοί και πολιτιστικοί θησαυροί ανυπολόγιστης αξίας εκλάπησαν, λεηλατήθηκαν και φυγαδεύτηκαν στο Γ’ Ράιχ, ενώ μοναδικής αξίας μνημεία υπέστησαν βαρύτατες καταστροφές. Η χώρα μας έζησε μία ανείπωτη τραγωδία και γνώρισε συνάμα μία πρωτόγνωρη οικονομική καταστροφή, που υπονόμευσε βάναυσα την αναπτυξιακή της προοπτική για δεκαετίες.

Σήμερα, εν μέσω της ρωσικής εισβολής και του καταστροφικού πολέμου στην Ουκρανία, η κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας βρίσκει την ευκαιρία να προχωρήσει μονομερώς, χωρίς να έχει αυτό το δικαίωμα βάσει των Διεθνών Συνθηκών που ακολούθησαν τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στον περαιτέρω επανεξοπλισμό της, ανακοινώνοντας ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα στρατιωτικών δαπανών ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ για τα επόμενα χρόνια. Όμως η κίνηση αυτή της γερμανικής κυβέρνησης, αυτοδικαίως, καθιστά επιτακτική την οριστική διευθέτηση των εκκρεμοτήτων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με κυριότερες τη σύναψη Συνθήκης Ειρήνης μεταξύ της Ελλάδας και της Ο.Δ.Γ. και την απόδοση των γερμανικών οφειλών.

Προκύπτουν αβίαστα τα εξής ερωτήματα:

• Έως πότε η Ο.Δ.Γ.,καθολικός διάδοχος του Γ’ Ράιχ, θα αρνείται να εκπληρώσει τις απαράγραπτες και ισχυρά τεκμηριωμένες υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα; Αλήθεια, πώς γίνεται ανεκτό ότι «λεφτά υπάρχουν» για θηριώδεις εξοπλισμούς αλλά όχι για να κλείσει η Μαύρη Βίβλος της Κατοχής και να αποδοθεί Δικαιοσύνη για τα ναζιστικά εγκλήματα;
• Πώς, άραγε, η γερμανική κυβέρνηση, με την ανιστόρητη και επιλεκτικά ευαίσθητη στάση της και την προσπάθεια αναθεώρησης της Ιστορίας της Κατοχής και της Αντίστασης που υποκινεί και χρηματοδοτεί, μπορεί να πείσει για την «σταθερή της προσήλωση» στην Ειρήνη, το σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και τη Δημοκρατία;
• Έως πότε η ελληνική κυβέρνηση και συνολικά η δημοκρατική πολιτική τάξη της χώρας μας θα ανέχεται την παράνομη και ανήθικη αυτή στάση της γερμανικής κυβέρνησης;

Απευθύνουμε δραματική έκκληση σε όλες τις πλευρές να σταματήσει άμεσα ο πόλεμος στην Ουκρανία και να τερματιστεί η αιματοχυσία. Και υπενθυμίζουμε στη διεθνή κοινότητα ότι επιλεκτική ευαισθησία στην κατάλυση του Διεθνούς Δικαίου δεν νοείται. Και επιπλέον σημειώνουμε ότι όσο δεν αποδίδεται δικαιοσύνη για τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, όσο δεν τιμωρούνται οι θύτες και δεν αποζημιώνονται τα θύματα, η ανθρωπότητα διατρέχει τον κίνδυνο επανάληψης των εγκλημάτων αυτών. Ο αγώνας για Δικαιοσύνη αποτελεί αγώνα για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία και ενώνει τους λαούς.

Καλούμε την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν όλες εκείνες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα άρουν τα εμπόδια για την υλική αποκατάσταση των θυμάτων, όπως το άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας – κατάλοιπο της δικτατορίας του Μεταξά – που καταργεί τη διάκριση των εξουσιών και στερεί από τα θύματα του φασισμού τον φυσικό τους δικαστή. Καλούμε την Τοπική Αυτοδιοίκηση, εφαρμόζοντας την εγκύκλιο 204/1983, που εξειδίκευσε τις Συντακτικές Πράξεις και τα Ψηφίσματα που επανέφεραν την κοινοβουλευτική δημοκρατία στον τόπο το 1974, να μετονομάσουν τις οδούς και τις πλατείες εκείνες που φέρουν ονόματα προσώπων που συνδέονται με το ναζισμό – φασισμό και το δωσιλογισμό.

Επιμένουμε στη χάραξη εθνικής στρατηγικής διεκδίκησης και την ανάληψη των κατάλληλων πρωτοβουλιών από την κυβέρνηση για την εφαρμογή της ομόφωνης απόφασης της Βουλής των Ελλήνων της 17^ης Απριλίου 2019.

Τιμώντας εμπράκτως τη μνήμη και τους αγώνες του αείμνηστου προέδρου μας Μανώλη Γλέζου και όλων των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των θυμάτων της Κατοχής, αναλαμβάνουμε την ιερή δέσμευση να συνεχίσουμε αταλάντευτα τον αγώνα για την αποκατάσταση των αδικιών που υπέστη ο ελληνικός λαός στην περίοδο της βάρβαρης ναζιστικής κατοχής.

 https://esdoge.gr/