Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας θα ακουστούν τραγούδια από όλη την δισκογραφία του Σούλη Λιάκου.

Νίκος Ζιώγαλας  – Τραγούδι

Σούλης Λιάκος  – Τραγούδι

Σεβίλογλου Αβραάμ – Τραγούδι

Μιχάλης Ρίζος  – Τραγούδι

Έλενα Μουδίρη -Τραγούδι, Κρουστά, Φωνητικά

Ελευθερία Ματσεντίδου – Τραγούδι, Synthesizer, Φωνητικά

Ζωή Μάντζου – Τραγούδι, Κρουστά, Φωνητικά

Αλέξανδρος Ιωσηφίδης – Πιάνο

Γιώργος Σκιπητάρης – Κλαρίνο, Καβάλι

Κώστας Μπατσίλας -Τρομπέτα

Στέφανος Σεκέρογλου  –  Βιολί

Γιάννης Καπάρας  –  Ακ. Κιθάρα, Ηλ. Κιθάρα

Πάρις Τσενεκλίδης –  Κοντραμπάσο, Ηλ. Μπάσο

Θοδωρής Αναστασιάδης – Τύμπανα, Κρουστά

Από το ανοιχτό παράθυρο της γιαγιάς τα καλοκαιρινά βράδια που παραθέριζα στο χωριό, έφερνε ο αέρας κατά κύματα μουσικές από γιορτές και πανηγύρια και πλημμύριζε το δωμάτιο ανάμεσα ύπνου και ξύπνου από έναν ουράνιο μουσικό θίασο. Οι κορνέτες, τα κλαρίνα, τα τρομπόνια, τα νταούλια ερχόταν και κατοικούσαν στο δωμάτιο σαν μακρινές υποσχέσεις ενός παιδικού ψυχικού πανηγυριού. Μια άλλη πατρίδα χαρτογραφούνταν μέσα μου και αυτή η πατρίδα ήταν σίγουρα αλλού. Περνούσαν τα χρόνια. Εφηβεία, παρέες, Beatles, Rolling Stones, ηλεκτρικές κιθάρες και εγώ από κοντά στα πρώτα συγκροτήματα στην Βέροια. Να μάθω! Το τσουνάμι της ροκ μου άφησε μια κιθάρα στο χέρι για να τα βγάλω πέρα με εκείνο το συναίσθημα του μουσικού θιάσου ανάμεσα ύπνου και ξύπνου που ζητούσε επίμονα να με κάνει πολίτη του κόσμου. Να με συνδέσει με ότι πιο τρυφερό και παιδικό αλλά ταυτόχρονα ζωντανό και σύγχρονο. Με εκείνο το συναίσθημα σαν οικουμενικό όχημα πηγαίνω από τότε παντού. Το συναίσθημα, η μακρινή πατρίδα των πάντων, που σαρκώνει το όνειρα στο εδώ και τώρα! Κάνοντας το αιώνιο ταξίδι προς την γνώση, σκοπό…