Η ένταξη τριών νέων αθλημάτων στο Ολυμπιακό πρόγραμμα, φαίνεται πως αφήνει αδιάφορους τους νέους Ιάπωνες, παρά το γεγονός ότι η «οικοδέσποινα» χώρα διακρίθηκε ιδιαίτερα σ΄ αυτά τα «νεοεισελθόντα» αθλήματα.

Το σκέιτμπορντ, το σέρφινγκ και η αναρρίχηση έκαναν το Ολυμπιακό… ντεμπούτο τους, στη διοργάνωση του Τόκιο, με τους Ιάπωνες να κατακτούν χρυσά μετάλλια στο σκέιτμπορντ με τον Γιούτο Οριγκόμε, τη μόλις 13 ετών, Μομίτζι Νισίγια και τη Σακούρα Γιοσοζούμι. Μάλιστα, αμέσως μετά την επιτυχία της και προφανώς λόγω του νεαρού της ηλικίας της, η Νισίγια έγινε… διάσημη στη χώρα του «ανατέλλοντος Ηλίου».

Ωστόσο, αυτό δεν κράτησε πολύ, καθώς όπως λέει η 13χρονη, Εμίγια Αγισάκα, η παρακολούθηση των Ολυμπιακών Αγώνων στην τηλεόραση δεν αποτελεί προτεραιότητα γι΄ αυτήν και τους συνομηλίκους της. «Κανείς δεν μιλά πραγματικά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες γύρω μου», τόνισε η νεαρή Γιαπωνέζα, ενώ έπαιζε ποδόσφαιρο με φίλους σε ένα πάρκο, κοντά σε ορισμένες από τις εγκαταστάσεις, όπου διεξάγεται η κορυφαία διοργάνωση και πρόσθεσε: «Προτιμώ να παρακολουθώ το YouTube, να κάνω παρέα με τους φίλους μου και να παίζω βιντεοπαιχνίδια. Το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου ήταν πολύ πιο διασκεδαστικό».

Πολύ πριν η Ιαπωνία κατακτήσει ένα αργυρό κι ένα χάλκινο μετάλλιο στο σέρφινγκ, οι σχετικές δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι οι νέοι ενδιαφέρονται λιγότερο από τους μεγαλύτερους για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Περίπου το 63% των ανθρώπων ηλικίας 20 ετών, δήλωσαν ότι ενδιαφέρονται «κάπως ή πολύ» για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έναντι περίπου 85% των ατόμων ηλικίας 60 ετών, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2019 από το δημόσιο τηλεοπτικό κανάλι NHK.

«Δεν απεχθάνομαι τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά δεν είναι ψηλά στην ατζέντα μου και δεν νιώθω… πίεση για να τους παρακολουθήσω ζωντανά», λέει ο 24χρονος μηχανικός διαδικτύου, Ρίο Καβασάκι, ο οποίος αθλείται σ΄ ένα γυμναστήριο αναρρίχησης στο Τόκιο.

Σύμφωνα με τον Μουνεχίκο Χαράντα, πρόεδρο του Πανεπιστημίου της Οσάκα για τις Επιστήμες Υγείας και Αθλητισμού, η πανδημία του κορονοϊού «είναι ένας από τους παράγοντες που εξηγούν το χαμηλό ενδιαφέρον των νέων».

Οπως είναι γνωστό, η υγειονομική κρίση οδήγησε στην ετήσια αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων και ακολούθως, την απαγόρευση προσέλευσης θεατών στην συντριπτική πλειονότητα των αγωνισμάτων.

Ενας 13χρονος μαθητής, ο Κοσέι Φουτζιχάρα, ωριμότερος αρκετά από τα παιδιά της ηλικίας του, εξηγεί: «Είναι λάθος να προσκαλείς μεγάλο αριθμό ανθρώπων από όλο τον κόσμο, στο Τόκιο, όπου ο αριθμός των κροουσμάτων βρίσκεται στο αποκορύφωμά του», λέει ενώ παίζει μπάσκετ με τους φίλους του.

Ωστόσο, το ενδιαφέρον για τον αθλητισμό μεταξύ των νέων Ιαπώνων παραμένει σχετικά υψηλό, με μια διαρκή επιθυμία για σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σύμφωνα με τον κ. Χαράντα.

Αλλά το ενδιαφέρον για τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι «σαφώς χαμηλό», ιδίως λόγω της «ποικιλίας των διαθέσιμων επιλογών ψυχαγωγίας για τους νέους», εξηγεί ο καθηγητής αθλητικού μάρκετινγκ.

Αδιάφορος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι και ο 21χρονος φοιτητής, Χιρότο Ινούε: «Δεν δίνω μεγάλη σημασία στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Επικεντρώνομαι σε ένα επιχειρηματικό φόρουμ για το περιβάλλον, που διοργανώνω στο τέλος Αυγούστου». Ενώ ο καθηγητής αθλητισμού και κοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Ritsumeikan στο Κιότο, Γιοσιφούσα Ιτσίντι, πιστεύει ότι οι ηλικιωμένοι στην Ιαπωνία είχαν συναισθηματική προσκόλληση στους Ολυμπιακούς από τους πρώτους Αγώνες του Τόκιο, το 1964: «Ηταν ένα συμβολικό γεγονός που υπενθύμισε στους ανθρώπους πώς αναρρώνει η Ιαπωνία από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλοί νέοι Ιάπωνες, δεν έχουν τέτοια σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες».

Αντιθέτως, ο 11χρονος Χαρού Φουτζιράι, δηλώνει… εμπνευσμένος από την επιτυχία της Νισίγια: «Είδα ένα κορίτσι που είναι μόλις δύο χρόνια μεγαλύτερο από εμένα να κατακτά το χρυσό μετάλλιο. Θέλω να προπονηθώ περισσότερο και μια ημέρα, να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες».

ΑΠΕ/ΜΠΕ