Το Σέιχ Σου χρειάζεται προστασία και όχι επικοινωνία
Κριτική και προτάσεις από την "Οικολογία-Αλληλεγγύη":
Η πρόσφατη πυρκαγιά στο Σέιχ Σου ήταν άλλη μια πράξη στο χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος, σύμφωνα με την «Οικολογία-Αλληλεγγύη».
Το πρώτο θέμα που είχε θέσει αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές τον Ιούνιο του 2019 ο Μιχάλης Τρεμόπουλος στον νεοεκλεγέντα Δήμαρχο κ. Κ. Ζέρβα ήταν να βάλει ως προτεραιότητα του Δήμου Θεσσαλονίκης την προστασία του περιαστικού δάσους της πόλης. Το φλοιοφάγο έντομο επέβαλε πρωτοβουλίες για την ανάγκη καθαρισμού του δάσους από τους κορμούς και τα κλαδιά που παρέμειναν στο έδαφος και προκαλούσαν αυξημένο κίνδυνο για πυρκαγιά αλλά και διάδοσης του καταστροφικού εντόμου. Την άνοιξη φέτος έγιναν νέες εκκλήσεις από περιβαλλοντικές οργανώσεις και φορείς όπως ο Σύλλογος Δρομέων Υγείας.
Οι αρμόδιοι Δήμοι (Θεσσαλονίκης, Νεάπολης-Συκεών, Πυλαίας-Χορτιάτη) επέδειξαν όμως μια στάση έλλειψης συνεργασίας αλλά και αδράνειας, με τη δικαιολογία ότι τα κονδύλια δασοπροστασίας που τους παρέχονταν ήταν πενιχρά, χωρίς να αναλάβουν βεβαίως και οποιαδήποτε πρωτοβουλία περαιτέρω διεκδίκησης. Επιπλέον, ο συντονισμός από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, που αποτελεί και την αρμόδια αρχή, υπήρξε ανεπαρκέστατος, με αποτέλεσμα να παρέμβει ο Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας κ. Χαρδαλιάς και να εξαγγείλει ένα επείγον πρόγραμμα καθαρισμού, μόλις στα μέσα Ιουνίου. Στις 6 Ιουλίου, η αντιπεριφερειάρχης της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης εξέφραζε την εκτίμηση ότι «σχεδόν τα δύο τρίτα της έκτασης του Σέιχ Σου έχουν καθαριστεί από τα υπολείμματα της υλοτόμησης που έγινε στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του φλοιοφάγου εντόμου», ενώ πρόσθεσε ότι «οι εργασίες λογικά μέχρι τα τέλη Αυγούστου θα ολοκληρωθούν ακόμη και στα δύσβατα σημεία, όπου μπορεί να υπάρχουν κλαδιά, διάσπαρτα σε διάφορες περιοχές». Με άλλα λόγια “χαλλλαρά”! Κανείς δεν βρέθηκε να επισημάνει ότι στα τέλη Αυγούστου τελειώνει και το καλοκαίρι, μαζί με την περίοδο που εκδηλώνονται συχνότερα οι πυρκαγιές. Το αποτέλεσμα ήταν η χθεσινή- προσθεσινή- πυρκαγιά να βρει πρόσφορο έδαφος σε ένα τέτοιο “δύσβατο σημείο” και να κάψει 100 στρέμματα πολύτιμου δάσους, που ήδη είναι βαριά τραυματισμένο από το φλοιοφάγο έντομο.
Από τα τέλη Μαΐου, η «Οικολογία-Αλληλεγγύη» είχε απευθύνει δημόσια 5 ερωτήματα προς τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Ζέρβα. Επειδή δεν δόθηκε καμιά απάντηση, είναι χρήσιμο να επαναληφθούν τα ερωτήματα αυτά:
- Τι ποσά έχει λάβει ο Δήμος Θεσσαλονίκης για πυροπροστασία τη φετινή θερινή περίοδο;
- Ποια μέτρα προστασίας του Σέιχ Σου από πυρκαγιά έχουν προγραμματιστεί και πρόκειται να εφαρμοστούν;
- Πώς χρησιμοποιήθηκαν τα αντίστοιχα κονδύλια που διατέθηκαν στον Δήμο για την περίοδο του 2020;
- Εάν θεωρεί ότι τα κονδύλια πυροπροστασίας και το διαθέσιμο προσωπικό δεν επαρκούν, τί πρωτοβουλίες σκέφτεται να αναλάβει ώστε να θέσει την κεντρική διοίκηση προ των ευθυνών της και να εξασφαλίσει ότι είναι απαραίτητο για την προστασία του δάσους-πνεύμονα της Θεσσαλονίκης;
- Τι μορφές συνεργασίας για την προστασία του δάσους έχει αναπτύξει με το δασαρχείο και τους όμορους δήμους;
Η «Οικολογία-Αλληλεγγύη» απευθύνει έκκληση να τελειώσει το απίθανο μπάχαλο αρμοδιοτήτων για το Σέιχ Σου, να “ξυπνήσουν” οι τρεις γειτονικοί Δήμοι, να υπάρξει σαφές πρόγραμμα πυροπροστασίας και συντονισμού αυτού του προγράμματος, να αναβαθμιστεί το δασαρχείο Θεσσαλονίκης με προσλήψεις και ορισμό κανονικού Δασάρχη και όχι αναπληρωτή, να υπάρχουν καθημερινά και σε 24ωρη βάση κλιμάκια πυροφυλακής, και τέλος να γίνει επικαιροποίηση του προγράμματος προστασίας και διαχείρισης του δάσους, καθώς οι συνθήκες έχουν αλλάξει άρδην λόγω του φλοιοφάγου εντόμου και της επιδείνωσης της κλιματικής κρίσης. Απαιτείται και ευρεία διαβούλευση αυτού του προγράμματος με φορείς της πόλεις, εθελοντικές ομάδες που δρουν στο δάσος και περιβαλλοντικές οργανώσεις, με παραμερισμό των αντιδημοκρατικών πρακτικών σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο και στήριξη της δημοκρατικής συμμετοχής των οργανώσεων των πολιτών. Δυστυχώς, οι επικοινωνιακές φιέστες και οι προσπάθειες να παρουσιαστούν όλα τέλεια από τους φωστήρες της αυτοδιοίκησης, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα χρειαστούν πολλές προσπάθειες αναζωογόνησης των κινημάτων των πολιτών και αλλαγής της κοινωνικής συνείδησης για να αντιστραφεί η αρνητική πορεία για την πόλη και την ποιότητα ζωής και περιβάλλοντος.