Της Μιχαέλας Μ.Τσαμουρτζή, Πολιτισμολόγου

Πόση ευλογία, πόση ενέργεια, πόση δύναμη μπορεί να έχει η Ελλάδα. Πόση δημιουργία μπορεί να χωρέσει ένα μικρό χωριό στα ορεινά της Ηπείρου στην περιοχή των Τζουμέρκων, πόση Τέχνη και πόσο Πολιτισμό. Η απάντηση είναι μια και
διαχρονική, άπειρα, απεριόριστα, χωρίς κανένα εμπόδιο.
Γιατί όποιο εμπόδιο και αν υπήρξε στην πορεία της δημιουργίας, οι άνθρωποι που φροντίζουν αυτή τη δεξαμενή κάνουν τα πράγματα να φαίνονται τόσο μα τόσο απλά  που αυτό το οποίο εισπράττει ο επισκέπτης είναι μόνο τα ευεργετικά οφέλη της.
Το χωριό στο οποίο αναφέρομαι, είναι το Ελληνικό στα Τζουμέρκα λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη των Ιωαννίνων και το Μουσείο είναι το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεόδωρος Παπαγιάννης. Φέτος ήταν η 14 η χρονιά του ετήσιου Συμποσίου Γλυπτικής που γίνεται κάθε Αύγουστο στο χωριό. Γλύπτες από όλο τον κόσμο και την Ελλάδα έρχονται εδώ και κάτω από τη διακριτική αλλά εξαιρετικά σημαντική ματιά του Δασκάλου Παπαγιάννη δημιουργούν και προσφέρουν τα έργα τους στο Χωριό αλλά και σε όλους όσοι έχουν τη χαρά να βρεθούν εκεί. Παράλληλα, οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από τη διοργάνωση του Συμποσίου έχουν φροντίσει για τις παράλληλες εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν γνωριμία με άλλους καλλιτέχνες, προβολή ντοκιμαντέρ, παραστάσεις, μουσική. Αυτές οι 20 μέρες σε αυτό το τόσο δυνατά ενεργειακό χώρο που μυρίζει χώμα, γη, πράσινο μπορούν να σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις πως η Τέχνη ως πράξη μπορεί να σε ψηλώσει και να σου αφήσει θετικό αντίκτυπο.
Τα γλυπτά σε υποδέχονται αμέσως μόλις πάρεις τη στροφή για το χωριό και βρίσκονται παντού. Ένα χωριό Μουσείο που κάθε χρόνο μεγαλώνει και αναπτύσσεται. Κάθε γλυπτό έχει να πει μια ιστορία, πάντα σεβόμενο το περιβάλλον
του χωριού, τη φύση και τα μηνύματά της. Άγρυπνος φρουρός, στυλοβάτης και ψυχή ο ίδιος ο κύριος Παπαγιάννης που ακούραστα δουλεύει δημιουργώντας, ξεναγώντας, επικοινωνώντας, φιλόξενος και ενεργητικός. Αλλά θα ήθελα να αναφερθώ και στην υπόλοιπη οικογένεια όπως και στους φίλους του Μουσείου που γεμάτοι με την ίδια ενέργεια και έμπνευση ολοκληρώνουν αυτό το τόσο αρμονικό σύνολο.

Μπορεί ο δρόμος σας να μη σας φέρει επί τούτου στο Ελληνικό αλλά θα ήταν θαυμάσιο να οργανώσετε μια επίσκεψη στο χωριό, η οποία θα σας αποζημιώσει από όλες τις απόψεις. Άλλωστε είπαμε η Ελλάδα δε μας πληγώνει μόνο (όπως έγραψε ο ποιητής) μας δροσίζει κιόλας!