Silver Lining με Giovanni Mirabassi και Χρήστο Ραφαηλίδη
Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης:
Με μια φανταστική συναυλία τζαζ ξεκινά η νέα χρονιά στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (ΚΩΘ) την Τετάρτη 18/1 στις 21:00, στην Αίθουσα Εκδηλώσεων «Μελίνα Μερκούρη» (Φράγκων 15) με ελεύθερη είσοδο. Πιάνο και βιμπράφωνο, Giovanni Mirabassi και Χρήστος Ραφαηλίδης, σε ένα πρόγραμμα με τίτλο Silver Lining.
Δυο φημισμένοι και πολυταξιδεμένοι μουσικοί συμπράττουν σ’ ένα σχήμα που ενώνει τις δυο πλευρές του Ατλαντικού και σμίγει στην πόλη μας στο τέλος της περιοδείας τους.
Το ρεπερτόριό τους κυμαίνεται από πρωτότυπες συνθέσεις μέχρι διασκευές – από τον Horace Silver μέχρι τον Stevie Wonder – μεταφέροντας πλούσια μουσική εμπειρία και πληθώρα συναισθημάτων.
Το μουσικό τους DNA έχει τις ρίζες του στο δράμα και την όπερα, με τον λυρισμό να αποτελεί κοινό παρονομαστή στην κληρονομία Ιταλών και Ελλήνων. Ταυτόχρονα, η σύμπραξή τους χαρακτηρίζεται από μια μοναδική αίσθηση ωριμότητας και ισορροπίας, η οποία πηγάζει από τη μουσική τους «ανατροφή» στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, καθώς και τον βαθύ σεβασμό που τρέφουν ο ένας για την μουσική προσωπικότητα του άλλου.
Ο Ιταλός Mirabassi ζει στο Παρίσι από το 1992 κι απολαμβάνει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αναγνώρισης στο μουσικό στερέωμα που ξεκίνησαν όταν – σε ηλικία μόλις 17 ετών – έπαιξε το 1987 στο πλευρό του Chet Baker. Ηγήθηκε σχημάτων, κατέκτησε βραβεία, ξεκίνησε το 2017 το δικό του label (Jazz Eleven) και πρόσφατα, μάλιστα, τιμήθηκε με τον τίτλο του
Ιππότη των Γραμμάτων και Τεχνών, λαμβάνοντας την ύψιστη διάκριση της Γαλλικής Δημοκρατίας για το έργο του.
Αντίστοιχα, ο Ραφαηλίδης μεγάλωσε στην Ελλάδα, έζησε και σπούδασε και στις δύο ακτές των ΗΠΑ για να καθιερωθεί στη Νέα Υόρκη, εκεί που «βρήκε τη φωνή του» με το σχήμα Manhattan Vibes. Το παλμαρέ των συνεργασιών του εκτείνεται από την Chaka Khan, τον Jovanotti και τον Louie Vega ως τον Μίμη Πλέσσα, τη Δήμητρα Γαλάνη και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη εντός των ελληνικών συνόρων.
Όπως αναφέρουν οι ίδιοι, πυρήνας της συνεργασίας τους είναι η ομορφιά. «Η τέχνη υπάρχει μόνο για να περιγράφει τις ακραίες καταστάσεις, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο η ομορφιά παράγεται από την ψυχή μας την στιγμή της σύλληψής της».