Η τουρκική επιθετικότητα φθάνει στο αποκορύφωμά της. Η πολεμική ρητορική της τουρκικής ηγεσίας και της αντιπολίτευσης περιλαμβάνει πλέον εμπρηστική συνθηματολογία με τον κ. Κιλιτσντάρογλου να προκαλεί ειρωνικά τον τούρκο πρόεδρο να υλοποιήσει τις απειλές του. Μια συγχορδία πολεμικών «εμβατηρίων» που μαρτυρεί την ανάδυση στην επιφάνεια των μύχιων πόθων της εθνικιστικής μερίδας της επίσημης Τουρκίας και χρησιμοποιείται πλέον από εκείνους που διατείνονται πως, με «άδικες διεθνείς συνθήκες» και «με τις εις βάρος της Άγκυρας μεθοδεύσεις», κάποια νησιά του Αιγαίου βρέθηκαν υπό ελληνική κυριαρχία! Μυθεύματα συντηρούμενα από τις εκάστοτε τουρκικές ηγεσίες και σήμερα μεγεθυμένα από τον τούρκο πρόεδρο που με ανερμάτιστη ρητορική επιδιώκει τη συγκίνηση της εκλογικής του πελατείας.

Κατά το Ιωβηλαίο των εκατό χρόνων της Τουρκικής Δημοκρατίας, το 2023, ο ηγέτης της θέλει να εμφανιστεί ως τροπαιοφόρος με μια κάποια «νίκη» κατά του παραδοσιακού εχθρού, την Ελλάδα. Τον πιέζει η εικαζόμενη ανάγκη για συντήρηση του μυθεύματος περί «επιθετικής Ελλάδας». Η Αθήνα, αν και σε πλήρη ετοιμότητα – πολιτική, διπλωματική, αμυντική – ακολουθεί την ενδεδειγμένη στάση: νηφαλιότητα. Μπροστά σε μια γραφική οπερέτα απειλητικών κραυγών, η Ελλάδα κερδίζει τις δυτικές εντυπώσεις με κυρίαρχη σήμερα την αντίληψη ότι η Τουρκία πατάει πλέον σε κόκκινες γραμμές. Όμως, αν και η Άγκυρα αντιλαμβάνεται τη δυτική δυσφορία, εννοεί να δείξει πως όσα λέει θα τα μετουσιώσει σε πράξη. Η έμφαση στις δηλώσεις του τούρκου υπουργού Εξωτερικών ότι «η χώρα του δεν μπλοφάρει» είναι ενδεικτική των διαθέσεων της Άγκυρας: ελπίζει να δει την Αθήνα να φοβάται και να μην τολμά να διεκδικήσει ό,τι το διεθνές δίκαιο και οι διεθνείς συνθήκες της απονέμουν, με την ίδια έτοιμη να προκαλέσει επεισόδιο για να αλλάξει την τάξη των πραγμάτων και μάλιστα πριν από την υλοποίηση των ελληνικών αμυντικών παραγγελιών. Αντιλαμβάνεται, ασφαλώς, ότι με την Ελλάδα τα πράγματα δεν θα μοιάζουν με εκείνα που εμφανίζει ως επιτυχίες στα ανατολικά της. Γι’ αυτό και συνεχίζει να χρησιμοποιεί της εκφοβιστικές τακτικές που έχουν διδαχθεί οι ένστολοί της στις στρατιωτικές σχολές τους.

Η θέση της Ελλάδας για νηφαλιότητα αλλά και – ακόμα και υπό τις τρέχουσες συνθήκες – για συνεννόηση με την Τουρκία τής δίνει ένα ιδιαίτερα σημαντικό διεθνές επικοινωνιακό πλεονέκτημα. Η Ελλάδα επιβεβαιώνει πως αταλάντευτα εξυπηρετεί τη διεθνή τάξη τόσο κινούμενη σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες όσο και παραμένοντας έτοιμη να συζητήσει διμερώς και, στη συνέχεια, να θέσει υπό την κρίση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης τα θέματα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Ο ελληνικός πολιτικός κόσμος καλεί την Τουρκία σε καλόπιστο διάλογο καλών γειτόνων. Αν ο αντίστοιχος τουρκικός κόσμος προχωρήσει σε διόρθωση πλεύσης χωρίς εξωπραγματικές αξιώσεις κατά της Ελλάδας με στρεβλώσεις της ιστορίας και των διεθνών συνθηκών, η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου θα αλλάξει κυριολεκτικά μορφή. Αν, αντίθετα, η υστερική πολεμική φτάσει στα άκρα,  η περιοχή θα συγκλονιστεί ενώ Ατλαντική Συμμαχία και Δύση θα βρεθούν προ νέων καταστάσεων με ωφελημένη όχι την Τουρκία, αλλά την εν όπλοις σύμμαχό της Ρωσία που θεωρεί συμφέρουσα κάθε ρήξη στο εσωτερικό μέτωπο της Δύσης. Μιας Δύσης «κορεσμένης» με τα ελληνοτουρκικά και «αιφνιδιασμένης» από τις πρόσφατες σκανδιναβικές ανησυχίες.

*Ο Γιώργος Κακλίκης είναι πρέσβης επί τιμή, ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ- Η αναδημοσίευσή του φέρει τη σύμφωνη γνώμη του συντάκτη του