Σαράντα οκτώ χρόνια έχουν περάσει από την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο, στις 20 Ιουλίου 1974.

Η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και η απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου, σε ποσοστό πάνω από το 36% της συνολικής έκτασης, ώστε να συντελεστεί η επανένωση, είναι ένας αδιάπτωτος και σκληρός αγώνας που αναζητά τη δικαίωσή του.

Ο Ελλαδικός κι όπου γης Ελληνισμός συμπάσχει με τους Κυπρίους αδελφούς μας.

Το θλιβερό γεγονός της τουρκικής εισβολής και κατοχής αποτελεί βαριά, ανοιχτή πληγή για τον Ελληνισμό και τη διεθνή κοινότητα.

Ιερό μας καθήκον η τέλεση εκδηλώσεων μνήμης για τα θύματα, τους πεσόντες, τους αγωνιστές, τους αγνοούμενους και τους ξεριζωμένους της κυπριακής τραγωδίας που προκάλεσε η τουρκική θηριωδία ως αποτέλεσμα της προαποφασισμένης και προετοιμασμένης στρατιωτικής εισβολής από τη γειτονική, «σύμμαχο» χώρα που αναζητούσε τη δικαιολογία και την ευκαιρία για να υλοποιήσει τα επεκτατικά της σχέδια σε βάρος της Μεγαλονήσου και τις «βρήκε» με αφορμή το πραξικόπημα της 15 Ιουλίου κατά του Προέδρου Μακαρίου.

Με την καθιέρωση εκδηλώσεων μνήμης που θα περιλαμβάνουν επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνων και κάθε μορφής ειρηνική εκδήλωση επιβεβαιώνουμε την ενότητα, την ομοψυχία του Ελληνισμού, επιβεβαιώνουμε την πίστη μας στις αρχές και στις αξίες της ειρήνης, της δημοκρατίας, της ελευθερίας. Του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην αλληλεγγύη των λαών και στην ειρηνική διευθέτηση των όποιων διαφορών.

Το «Δεν ξεχνώ», που διατρανώνουμε και σήμερα λίγο διάστημα μετά τις επετειακές εκδηλώσεις μνήμης και σεβασμού για τα θύματα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, το «Δεν αποσιωπώ, αλλά αγωνίζομαι και διεκδικώ την απόδοση δικαιοσύνης» είναι όροι επιβίωσης του έθνους και διαφύλαξης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Βεβαίως, κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει τα όσα προηγήθηκαν και τα όσα ακολούθησαν την τουρκική εισβολή. Σκοπός μας δεν είναι η απόδοση ευθυνών, αλλά η απόδοση τιμών και σεβασμού στους αγωνιστές, στα θύματα, στους κατατρεγμένους, στους πρόσφυγες και στους αγνοούμενους της κυπριακής τραγωδίας.

Δεν καταδικάζουμε λαούς, ωστόσο οφείλουμε να καταδικάσουμε πολιτικές και σχέδια που επιβουλεύονται την εθνική κυριαρχία και τ΄ανθρώπινα δικαιώματα, να καταδικάσουμε και κυρίως ν΄απομονώσουμε και να εξαλείψουμε, στο μέτρο του εφικτού, τις ιδέες και τις πράξεις απ όπου κι αν εκπορεύονται και με τις οποίες διακυβεύεται η ειρήνη κι αλληλεγγύη των λαών εξαιτίας του μεγαλοϊδεατισμού των ηγεσιών τους.

Σκοπός μας δεν είναι η όξυνση των σχέσεων μας μ΄ άλλα κράτη, ούτε η αναμόχλευση παθών ούτε η ανάσυρση διχαστικών αντιλήψεων, αλλά η ενδυνάμωση της εθνικής συνείδησης, η εμβάθυνση της αυτογνωσίας κι αυτοκριτικής μέσα από την αναγνώριση και τη μνημόνευση ηρωικών γεγονότων αλλά των λαθών, των εσωτερικών συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων, ώστε ν΄αποφύγουμε την επανάληψή τους.

Σήμερα, καταδικάζοντας την τουρκική εισβολή, την παράνομη κατοχή του κυπριακού εδάφους, τις διώξεις, τον συνεχόμενο εποικισμό, τη δήμευση περιουσιών, την καταστροφή των εκκλησιών και των πολιτιστικών μνημείων διατρανώνουμε τη θέλησή μας για αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων κατοχής και την προώθηση κι επίτευξη μιας δίκαιης και ειρηνικής λύσης για την Κύπρο.

Χωρίς εθνικιστικά παραληρήματα, χωρίς διαχωριστικές και διχαστικές γραμμές κι αντιλήψεις, χωρίς τη μέτρηση της φιλοπατρίας του καθενός με «πατριωτική μεζούρα», αλλά με πνεύμα ενότητας, ομοψυχίας προτείνεται η καθιέρωση και η τέλεση από το Δήμο Σκύδρας εκδηλώσεων μνήμης και τιμής για τα θύματα, τους αγωνιστές και τους αγνοούμενους της κυπριακής τραγωδίας, στις 20 Ιουλίου κάθε χρονιάς.