Αναγκαία η νομοθετική επίλυση του προβλήματος της έλλειψης νομιμοποιητικών
εγγράφων στους ασυνόδευτους ανήλικους
Με αφορμή την αποτροπή της απέλασης του προσφυγόπουλου από την Γουινέα που φοιτά σε λύκειο στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, η ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων επισημαίνει εκ
νέου την ανάγκη νομοθετικής επίλυσης του προβλήματος της  έλλειψης νομιμοποιητικών εγγράφων σε ασυνόδευτα παιδιά, των οποίων το αίτημα χορήγησης διεθνούς προστασίας έχει απορριφθεί από τις αρμόδιες Αρχές.
Την τελευταία τριετία η νομική υπηρεσία της ΑΡΣΙΣ έχει συνδράμει περισσότερους από 3.500 ασυνόδευτους ανήλικους. Η θετική εξέλιξη στην περίπτωση του μαθητή από τη Γουινέα ανέδειξε σε
μεγάλο βαθμό το συγκεκριμένο πρόβλημα, αφού σε αντίστοιχη νομική κατάσταση βρίσκονται -και αναμένεται να βρεθούν στο μέλλον- εκατοντάδες ασυνόδευτοι ανήλικοι.
Η ισχύουσα νομοθεσία απαγορεύει- κατά κανόνα – την επαναπροώθηση ασυνόδευτων ανήλικων με αποτέλεσμα να παρατηρείται το φαινόμενο που θέτει σε κίνδυνο την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού: Να παραμένει μεν ο ανήλικος στη χώρα, αλλά την ίδια στιγμή να στερείται οποιουδήποτε
νομιμοποιητικού εγγράφου.

Ωστόσο, τα ασυνόδευτα παιδιά, ως προστατευμένη εκ του νόμου ευάλωτη ομάδα, τυγχάνουν της προστασίας της πολιτείας βάσει του εθνικού και ενωσιακού Δικαίου, οπότε δικαιούνται να ζουν
νόμιμα στη χώρα μέχρι την ενηλικίωσή τους.
Η ΑΡΣΙΣ έχει υποστηρίξει εκατοντάδες ασυνόδευτα παιδιά σε βάρος των οποίων έχουν εκδοθεί απορριπτικές αποφάσεις. Σε πολλές περιπτώσεις οι απορριπτικές αυτές αποφάσεις εκδίδονται
παρά το γεγονός ότι τα παιδιά παρακολουθούν σχολείο ή αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Επιπλέον, οι απορριπτικές αποφάσεις συχνά διατάσσουν -πέραν της επιστροφής του ασυνόδευτου ανηλίκου στη χώρα καταγωγής του εντός προθεσμίας λίγων ημερών- και τη διακοπή παροχής
φιλοξενίας από τη δομή, όπου το παιδί έχει τοποθετηθεί με απόφαση της ίδιας της πολιτείας.
Υπό το πρίσμα αυτό κρίνεται αναγκαίο να προβλεφθεί ρητά στον νόμο η χορήγηση άδειας διαμονής σε όλους τους ασυνόδευτους ανήλικους, τουλάχιστον όταν το αίτημά τους για διεθνή προστασία απορρίπτεται και σε δεύτερο βαθμό, μέχρι την ενηλικίωσή τους. Με τον τρόπο αυτό τα ασυνόδευτα παιδιά δεν θα βρίσκονται σε νομικό κενό και θα μπορούν να διαβιούν νόμιμα στην Ελλάδα με όλες τις θετικές συνέπειες που προκύπτουν από την πρόσβασή τους σε παροχές υγείας, φιλοξενίας και
εκπαίδευσης.