Η φετινή Παγκόσμια Μέρα Δασών αποκαλύπτει την υποκρισία όλων εκείνων που εμφανίζονται ως “σημαιοφόροι” της προστασίας των δασών, ενώ την ίδια στιγμή -με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τον ανταγωνισμό για τις αγορές και τα κέρδη- θυσιάζουν τους λαούς και καταστρέφουν το περιβάλλον.
Στην πραγματικότητα, τόσο ιμπεριαλιστικός πόλεμος όσο και η ονομαζόμενη
“Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία” έχουν τον ίδιο στόχο: Την κατάκτηση αγορών και σφαιρών
επιρροής τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, που”χτίζονται”
με κόστος τις ζωές των λαών, με αναρίθμητες συνέπειες για τους εργαζόμενους, με την
υποβάθμιση και καταστροφή του περιβάλλοντος.
Ο καπιταλισμός που σαπίζει και το κυνήγι του κέρδους είναι η πραγματική αιτία καταστροφής και των δασών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η ίδια η καπιταλιστική ανάπτυξη αντιμετωπίζει τα δάση ως “πόρο”, που μπορεί να αυξήσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, οδηγώντας στην αποψίλωση εκατομμυρίων στρεμμάτων δασικής γης, επιδεινώνοντας τις συνθήκες ζωής όλων των λαών του πλανήτη.
Στην Ελλάδα η κοινή στρατηγική των αστικών κυβερνήσεων, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και της “Πράσινης Συμφωνίας”, κλιμακώνεται σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων και της ολοκληρωμένης προστασίας τους. Σ’ αυτό το πλαίσιο, τα διάφορα αστικά κόμματα διαγκωνίζονται μεταξύ τους στο ποιος είναι ο καλύτερος υπηρέτης αυτής της στρατηγικής.
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει ακάθεκτη το διαχρονικό έγκλημα όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ). Βάζει τη σφραγίδα της με τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, τη συνεχή αλλαγή της χρήσης και του χαρακτήρα των δασών σε όλη τη χώρα. Εντείνει την πολιτική εμπορευματοποίησης των δασών και της γης.
Διευκολύνει την εκμετάλλευσή τους, οδηγώντας στην καταστροφή των δασών για να προχωρήσουν επενδύσεις στον τομέα της Ενέργειας, του Τουρισμού, των logistics, της διαχείρισης των απορριμμάτων και σε ό,τι άλλο χρειάζεται το κεφάλαιο.
Αυτό επιδιώκει και με αφορμή τις καταστροφές χιλιάδων στρεμμάτων από τις δασικές πυρκαγιές, το περασμένο καλοκαίρι, ιδιαίτερα στην Εύβοια και την Αττική. Αυτές οι καταστροφές αξιοποιούνται ως “ευκαιρία” από την κυβέρνηση της ΝΔ, με την ουσιαστική συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΜΕΡΑ25, για να κηρύξει “συναγερμό” εκμετάλλευσης πάνω στα κουφάρια του δάσους. Αυτό επιδιώκεται με το λεγόμενο “αναπτυξιακό σχέδιο ανασυγκρότησης”, στο πλαίσιο των γνωστών Ολοκληρωμένων Χωρικών Επενδύσεων, (ΟΧΕ), με στόχο τη μετατροπή του σε πεδίο κυρίως τουριστικής
και “οικολογικής αξιοποίησης”, σε βάρος των κατοίκων, αλλά και των δασών των περιοχών αυτών.
Έτσι, “μετονομάζοντας” τα επιχειρηματικά κοράκια σε “αναδόχους”, τους ανοίγουν το δρόμο παραδίδοντάς τους άμεσα την αποκατάσταση και διαχείριση των δασών.
Η επέκταση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας -με κριτήριο την κερδοφορία-, στα δάση, τα βουνά, τις προστατευόμενες περιοχές, τα νησιά και η πελώρια καταστροφή που επιφέρουν, επιβαρύνοντας τα δασικά οικοσυστήματα, την υδρογεωλογία, εντείνοντας τα πλημμυρικά φαινόμενα, αποτελεί επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα των επιπτώσεων της καπιταλιστικής ανάπτυξης στα δάση και τη βιοποικιλότητά τους, που υποτίθεται ότι προστατεύουν στο όνομα της κλιματικής κρίσης.

Το ΚΚΕ παλεύει για την κατάργηση όλου του νομικού πλαισίου για τα δάση και τη χρήση γης γενικότερα, που εξυπηρετεί το κεφάλαιο και τις κερδοφόρες επιδιώξεις του.
Βάζει στο στόχαστρο την αιτία που οξύνει τα προβλήματα των δασικών οικοσυστημάτων, της δασικής γης, όλων των φυσικών πόρων και που δεν είναι άλλη από τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.
Η ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασών είναι δυνατή μόνο στο πλαίσιο της εργατικής εξουσίας που, με την κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, της βιομηχανίας, του τουρισμού, των δασών, γενικότερα της γης και των φυσικών πόρων, αλλά και με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, μπορεί να διασφαλίσει την ισόρροπη επίδραση του ανθρώπου στη φύση και την ανάπτυξη της παραγωγής με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.