Ο Θάνος Κούρτογλου, είναι γέννημα θρέμμα Κατερινιώτης, με σπουδές στο ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης και ειδικότητα στο ποδόσφαιρο. Πριν τις σπουδές του είχε ασχοληθεί με το άθλημα ως ποδοσφαιριστής στην Πιερία ενώ με τον καιρό του δημιουργήθηκε το “μικρόβιο”, όπως ο ίδιος λέει της προπονητικής. Παράλληλα με τις ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις παρακολούθησε τις σχολές προπονητών της UEFA, και έτσι απέκτησε τα πρώτα του διπλώματα φτάνοντας στο άλφα. Ξεκίνησε να εργάζεται σε ακαδημίες της Πιερίας, όπως η ΑΕ Ποντίων και ο Βατανιακός, όπου και διεκόπη η ενασχόληση του με το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, ασχολούμενος με το επαγγελματικό. Βρέθηκε στη Νίκη Βόλου της β’ εθνικής ως βοηθός του Στέλιου Μανωλά τότε, και στη συνέχεια μετέβη στον Τύρναβο. Στη συνέχεια επέστρεψε στο κομμάτι των αναπτυξιακών ηλικιών στον ΠΑΟΚ, όπου και παρέμεινε για κάποια χρόνια στις ακαδημίες του, έχοντας παράλληλα ενασχόληση και ως γυμναστής αποκατάστασης στην πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ. Έπειτα βρέθηκε στον Ηρακλή ως β’ προπονητής σε μια καλή χρονιά για την ομάδα που παρέμεινε στην β΄ εθνική. Επόμενος σταθμός ήταν η Κύπρος, από την οποία είχε ξανά περάσει ως υπεύθυνος του δικτύου ακαδημιών του ΠΑΟΚ για ένα χρόνο περίπου, τέλος επέστρεψε εκ νέου στον Ηρακλή ενώ φέτος τον βρίσκουμε στον Πιερικό ως προπονητή της Κ19.

Συνέντευξη στη Μαρία Πετροπούλου

Πως και πήγες στον Πιερικό;

Η αλήθεια είναι ότι λείπω πολλά χρόνια από την Κατερίνη, αλλά όντας Κατερινιώτης και ποδοσφαιράνθρωπος θέλω να πιστεύω ότι όλοι όσοι ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο  λίγο ή πολύ θέλουμε να είμαστε κοντά σε αυτή την ομάδα. Ο Πιερικός για εμάς τους φίλους του αθλήματος σημαίνει πολλά πράγματα. Είναι μια ομάδα ιστορική. Εμείς βέβαια συνδεόμαστε και οικογενειακά μαζί του αφού παλιότερα ο θείος μου έπαιζε στην ομάδα. Για αρκετά χρόνια υπήρξα αρνητικός όταν τύχαινε να συζητήσουμε για μια τέτοια συνεργασία, αφού είχα ακούσει διάφορα, όπως και πολλοί Πιεριείς, μιας που ήταν δύσκολα τα πράγματα με την ομάδα στο μέλλον. Φτάνοντας στο σήμερα με προσέγγισαν άνθρωποι της ομάδας δίνοντάς μου να καταλάβω πως υπάρχει υγεία στον σύλλογο και διάθεση από ανθρώπους να στηρίξουν την ομάδα σε σωστά ποδοσφαιρικά πλαίσια, και έτσι θεώρησα πως είναι καλό για εμένα να αποτελέσω ένα κομμάτι της ανοικοδόμησης του συλλόγου, αναλαμβάνοντας την Κ19, τη δεύτερη ομάδα της ΠΑΕ Πιερικός.

Πες μας λίγα λόγια για την ομάδα

Η ομάδα θεωρητικά θα αγωνίζεται στη σούπερ λιγκ 2, στο δεύτερο δηλαδή στην τάξη πρωτάθλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δυστυχώς είναι το μόνο πρωτάθλημα που δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, καθώς περιμένουμε να βγει η προκήρυξη του πρωταθλήματος, στο οποίο υπάρχει – κακώς κατά τη γνώμη μου – και ένας ηλικιακός περιορισμός. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος το κακό δεν είναι ότι υπάρχει ο ηλικιακός περιορισμός αλλά πως ο ηλικιακός περιορισμός αυτός αφορά παιδιά που έχουν ήδη 2 με 2,5 χρόνια να αγωνιστούν στις ομάδες τους, λόγω της πανδημίας της Covid-19. Αφορά παιδιά γεννημένα από το 2003 και μετά, ηλικίες που δυστυχώς πέρυσι και πρόπερσι δεν αγωνίστηκαν στις ομάδες τους αφού τα πρωταθλήματά τους διακόπηκαν, με αποτέλεσμα σε μια πάρα πολύ σημαντική περίοδο της προπονητικής τους ηλικίας, να μείνουν χωρίς ποδόσφαιρο και χωρίς προπόνηση. Την περίοδο εκείνη διαδέχεται η καθυστέρηση του πρωταθλήματος με αποτέλεσμα η περίοδος προσμονής – αποχής παρατείνεται. Εμείς από την πλευρά μας προσπαθούμε να καλύψουμε το κενό αυτό που έχει προκύψει και να τους εντάξουμε σιγά σιγά στον δρόμο του Πιερικού, στον δρόμο του ανταγωνιστικού ποδοσφαίρου γιατί καλώς ή κακώς όπως όλα τα αγωνίσματα είναι και αυτό ένα ανταγωνιστικό άθλημα και πρέπει να περάσουν από το ποδόσφαιρο το αναπτυξιακό στο ανδρικό ποδόσφαιρο, μια μετάβαση όπου η αποχή σε δυσκολεύει να κάνεις.

Πως γίνεται η επιλογή των παικτών;

Η επιλογή των παικτών φέτος στην ομάδα του Πιερικού έγινε από έναν βασικό κορμό κάποιων ποδοσφαιριστών οι οποίοι πέρυσι μέσα σε εισαγωγικά αγωνίζονταν, γιατί στην ουσία δεν κατάφεραν να αγωνιστούν, και αποτελούσαν την Κ17 του Πιερικού, και η φυσική εξέλιξη έλεγε ότι θα περάσουν στην Κ19, ενώ έγιναν και κάποιες δοκιμαστικές προπονήσεις, όπου επιλέχθηκαν κάποια παιδιά που πλαισίωσαν τα υπόλοιπα και δημιουργήθηκε μια ομάδα. Πάνω σε αυτό υπάρχει και ένα αρνητικό κομμάτι γιατί πολλά παιδιά που και εγώ προσωπικά αλλά και ο συνεργάτης μου ο Δημήτρης Βλάχος θέλαμε να φέρουμε στην ομάδα, δυστυχώς προτίμησαν να αγωνιστούν σε άλλες ομάδες εδώ της Πιερίας και όχι μόνο, ακόμα και χαμηλότερου επιπέδου, λόγω της αρνητικής εικόνας που είχε βγάλει τα προηγούμενα χρόνια ο Πιερικός και αυτό είναι κάτι που δεν το κρύβουμε. Στόχος μας είναι να προσπαθήσουμε να κάνουμε ξανά ελκυστικό τον Πιερικό, ώστε να αποτελέσει ξανά την πρώτη επιλογή των παιδιών εδώ στην Πιερία.

Εκτιμάς πως είναι ένας ρεαλιστικός στόχος;

Θεωρώ ότι είναι μονόδρομος να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, γιατί σε αντίθετη περίπτωση σημαίνει πως δεν έχουμε βάλει και εμείς ούτε ένα λιθαράκι στην υγιή ανοικοδόμηση που ανέφερα προηγουμένως. Γίνεται με δουλειά, πολύ δουλειά, άλλωστε είναι εύκολο να γκρεμίσεις μια εικόνα αλλά δύσκολο να τη χτίσεις ξανά και θεωρώ ότι σιγά σιγά μπορεί να γίνει αυτό, και ένας από τους τρόπους που εγώ γνωρίζω είναι μέσα από τη σκληρή  δουλειά, μέσα από τη σωστή προπονητική διαδικασία, από την εξέλιξη των παιδιών που θεωρώ ότι ακόμα και τώρα μέσα από κάποιους αγώνες κυπέλλου που αγωνιζόμαστε και συμμετέχουμε εδώ στην Πιερία στον θεσμό του κυπέλλου της ΕΠΣ Πιερίας φαίνεται η βελτίωση ακόμα και σε αυτά τα αρχικά στάδια. Πιστεύω τέλος ότι πρέπει να διαφημιστεί περισσότερο ο Πιερικός και μου δίνεται και μια ευκαιρία μέσα από αυτή τη συνέντευξη να το κάνω, να βοηθήσω και εγώ σε αυτό.

Είναι ένα προσωπικό σου στοίχημα;

Είναι, μου αρέσει που με ρωτάς, είναι γιατί εγώ παρότι ασχολήθηκα με το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, βασική μου ενασχόληση αποτελεί το επαγγελματικό, γιατί είμαι επαγγελματίας προπονητής δεν το κάνω από χόμπι και ένα κίνητρο για την επιστροφή μου εδώ στην Κατερίνη και στην ομάδα του Πιερικού είναι να ξανά κάνουμε την ομάδα ελκυστική. Πιστεύω ότι εγώ έχω τον τρόπο, μένει να αποδειχθεί.

Μίλησε μου λίγο για τα μέτρα που ισχύουν στις προπονήσεις.

Ναι, λόγω του ότι δεν έχει βγει ακόμα η προκήρυξη του πρωταθλήματός μας, ακολουθούμε το υγειονομικό πρωτόκολλο που ακολουθεί και η πρώτη ομάδα, η οποία επιβάλει, 2 διαγνωστικά τεστ την εβδομάδα, ενώ πριν τους αγώνες κυπέλλου που συμμετέχουμε πρέπει να καταδείξουμε ράπιντ τέστ 48 ωρών.

Ο εμβολιασμός αποτελεί προϋπόθεση για τη συμμετοχή κάποιου νέου στην ομάδα;

Ο εμβολιασμός μέχρι στιγμής τουλάχιστον, πριν τις τελευταίες δηλώσεις του πρωθυπουργού, δεν ήταν υποχρεωτικός για τους αθλητές, ωστόσο τώρα είναι λίγο θολά τα νερά που βαδίζουμε. Ξέρουμε πως η είσοδος στα γήπεδα πλέον είναι μόνο για εμβολιασμένους και νοσήσαντες αλλά για τους αθλητές δεν υπάρχει κάποια διευκρίνηση. Εμείς παρότι το ηλικιακό πλαφόν είναι λίγο μεγαλύτερο, η πλειονότητα των παιδιών είναι γεννημένα το 2005, 2006 αλλά και 2004 οπότε είναι αρκετά μικρά. Εκεί μπαίνει και το κομμάτι των γονιών, όπου εκείνοι θα ωθήσουν το παιδί τους στο αν θα εμβολιαστεί ή όχι, και εγώ είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα επιβάλει κάτι τέτοιο στον οποιονδήποτε πόσο μάλλον στους ποδοσφαιριστές. Προσπαθώντας να διατηρούμε όσο γίνεται το περιβάλλον πιο ασφαλές τόσο για εμάς όσο για τα παιδιά, εμείς είχαμε πει στους ποδοσφαιριστές ότι είναι υποχρεωτικό να κάνουμε 2 τεστ την εβδομάδα, πολύ πριν βγουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα, γιατί θέλαμε να είμαστε ασφαλείς. Ευτυχώς και η ομάδα στηρίζει αυτή την προσπάθεια, γιατί πέρα από τα παιδιά που τους δίνεται από το κράτος η δυνατότητα να κάνουν 2 σελφ τεστ την εβδομάδα για το σχολείο τους, υπάρχουν και τα παιδιά τα οποία είναι ενήλικα και δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Εγώ θέλω και προσπαθώ βασιζόμενος και στη καλή διάθεση των ενηλίκων γιατί έχουμε και κάποιους φοιτητές, να κάνουν 2 τεστ την εβδομάδα και όσοι έχουν κάνει το εμβόλιο και όσοι έχουν νοσήσει, γιατί δεν θα μπω σε επιστημονικά κομμάτια, αλλά θεωρώ πως ο ιός είναι επικίνδυνος για όλους και μπορούν όλοι να το μεταφέρουν και να το μεταδώσουν, και θέλουμε να είμαστε όσο πιο ασφαλείς γίνεται.

Θεωρείς πως η πανδημία και η αποχή των ποδοσφαιριστών θα έχει αντίκτυπο στις ομάδες;

Νομίζω ότι το αντίκτυπο αυτό που είχε η πανδημία έχει ήδη φανεί. Και πέρυσι στα πρωταθλήματα της γ’ εθνικής αλλά και στα υπόλοιπα, βλέπαμε τεράστιες διαφορές σε αγώνες ποδοσφαίρου, στην απόδοση και την επίδοση των ομάδων. Στο δικό μου κομμάτι φέτος, των νεαρών δηλαδή ποδοσφαιριστών έχει μεγάλο αντίκτυπο και αυτό έχει να κάνει με την αποχή τους. Έχουν μεγάλα κενά, και τακτικά κενά του ποδοσφαίρου που έπρεπε να τα αναπτύξουν, και από την πλευρά των φυσικών ικανοτήτων έχουν μείνει πίσω αρκετά παιδιά, οπότε καλώς ή κακώς έχει αντίκτυπο και σε αυτό που βλέπει ο θεατής, όχι μόνο στους ίδιους τους αθλητές αλλά και σε αυτό που βγαίνει προς τα έξω γιατί είναι ένα εμπορικό προϊόν για μένα το ποδόσφαιρο.

Τι θα συμβούλευες ένα νέο παιδί που θα ήθελε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο;

Σε ένα νεαρό ποδοσφαιριστή στο Βέλγιο, θα τον συμβούλευα να ακολουθήσει το όνειρό του, στην Ελλάδα βέβαια και στα δεδομένα τα δικά μας ίσως να ήτανε και λίγο πιο αρνητική η συμβουλή μου λόγω του ότι έχω δουλέψει και στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ όπου πολλά παιδιά νεαρών ηλικιών, έχουν ως όνειρο να ενταχθούν σε κάποια τέτοια οργανωμένη ακαδημία, βλέποντας ότι ένα μεγάλο ποσοστό γύρω στο 90% αυτών των παιδιών που φιλτράρονταν για χρόνια δεν έγιναν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές ή έγιναν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές σε χαμηλότερο επίπεδο. Βασιζόμενος λοιπόν στη νοοτροπία που επικρατεί στην Ελλάδα, ότι δηλαδή ένα παιδί 18 -19 χρονών είναι πολύ νεαρό και όταν περάσει τα 23 του είναι μεγάλος, δεν είμαι σίγουρος ποια θα ήταν η συμβουλή μου. Θα προσπαθούσα μάλλον να του αναλύσω όλα όσα είπα και σε εσένα και στη συνέχεια να πάρει εκείνος την τελική απόφαση.

Τα όνειρα και τα σχέδια του Θάνου Κούρτογλου για το μέλλον;

Τα σχέδια μου αυτή τη στιγμή είναι να μπορέσουμε να πετύχουμε κάτι εδώ στον Πιερικό. Να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να εξελιχθούν και γιατί όχι να πλαισιώσουν την πρώτη ομάδα του Πιερικού, γιατί η τοπική ιστορία έχει δείξει ότι όποτε η ομάδα του Πιερικού είχε επιτυχίες, τις έκανε βασιζόμενη στα δικά της παιδιά. Αυτό προσπαθούμε και εμείς να κάνουμε, να έχουμε παιδιά μόνο από τον νομό, παρότι έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε παιδιά και εκτός νομού. Για μένα ουσιαστικά στοίχημα αποτελεί, το διάστημα αυτό που θα είμαι στην ομάδα, με τη δουλειά μου να μπορέσω να βάλω κάποιες βάσεις και  να εξελίξω αυτά τα παιδιά ούτως ώστε στο μέλλον, είτε είμαι εγώ είτε όχι, να πλαισιώσουν τη μεγάλη ομάδα και να δούμε επιτυχίες στο Πιερικό ποδόσφαιρο ξανά μετά από πολλά χρόνια.