Παγγερμανικές εκλογές και αποτέλεσμα με πολλούς αποδέκτες
Γερμανία:
Κάπου 60,4 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες άνω των 18 ετών που έχουν δικαίωμα ψήφου καλούνται την Κυριακή 26η Σεπτεμβρίου στις κάλπες για να αναδείξουν τη νέα ομοσπονδιακή κάτω Βουλή – την Μπούντεσταγκ -, τη νέα κυβέρνηση και τον (ή την) επόμενο καγκελάριο, που θα διαδεχθεί την Άγγελα Μέρκελ. Η 67χρονη αρχηγός της κυβέρνησης, η οποία κυβερνά τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης από το 2005, είχε ξεκαθαρίσει εδώ και καιρό πως δεν θα είναι υποψήφια. Είναι η πρώτη φορά που αρχηγός κυβέρνησης αποφάσισε να μη διεκδικήσει την επανεκλογή του από το 1949.
Η Άγγελα Μέρκελ, που εκλέχθηκε για την πρώτη της θητεία την 22α Νοεμβρίου 2005, πλησιάζει το ρεκόρ του Χέλμουτ Κολ, που παρέμεινε καγκελάριος για πάνω από 16 χρόνια, ή 5.869 ημέρες. Έχει ήδη ξεπεράσει τον Κόνραντ Αντενάουερ, τον καγκελάριο του λεγόμενου γερμανικού μεταπολεμικού οικονομικού θαύματος στη Δυτική Γερμανία, την οποία κυβέρνησε για 14 χρόνια.
Οι τρεις βασικοί υποψήφιοι για τη διαδοχή της είναι ο Όλαφ Σολτς των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), που οι δημοσκοπήσεις φέρουν να είναι ο δημοφιλέστερος, ο Άρμιν Λάσετ της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU), καθώς και η Αναλένα Μπέρμποκ των Πρασίνων. Αλλά, καθώς ο καγκελάριος δεν εκλέγεται απευθείας, τα πάντα θα κριθούν από τα ποσοστά που θα καταλάβει κάθε κόμμα και το ποιος θα είναι ο μετεκλογικός συνασπισμός που θα σχηματιστεί, όπως συμβαίνει κατά παράδοση στη χώρα εδώ και δεκαετίες πλέον, όπως μετέδωσε το ΑΠΕ/ΜΠΕ. Αξίζει να σημειωθεί πως είναι πολλά τα σενάρια και οι σχηματισμοί που δύνανται να σχηματιστούν. Αναλυτές εκτιμούν πως οι συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα διαρκέσουν πολύ – εξάλλου είναι γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις αργούν διότι καταγράφονται οι κυβερνητικές αρχές που θα γίνουν δεσμεύσεις για αυτούς που θα συμφωνήσουν να κυβερνήσουν. Επίσης, αναμένεται η επόμενη Βουλή να είναι πολυκομματική – τουλάχιστον 6 κόμματα με τα κυριότερα εξ αυτών τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Χριστιανοδοκράτες με τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας, τους Πράσινους, την Αριστερά και την Εναλλακτική για τη Γερμανία. Τέλος, πρόκειται για μια εκλογική διαδικασία στην οποία στρέφουν πολλοί αναλυτές το βλέμμα τους καθώς το αποτέλεσμά του θα δώσει ένα στοιχείο σχετικό με την κατεύθυνση της ΕΕ αλλά και της γενικότερης διεθνούς πολιτικής.