Η Γαλλία είναι η πρώτη ξένη χώρα που ίδρυσε προξενείο στη Σαλονίκη*, όταν το 1686, ο Ζακ Γκλεζ, έμπορος από τη Μασσαλία, ανέλαβε να εντάξει αυτό το Ίδρυμα, υπό την διπλή εποπτεία του γαλλικού κράτους (Υφυπουργείο Ναυτικού) και του Εμπορικού Επιμελητηρίου Μασσαλίας.

Η ίδρυση προξενείων σε λιμάνια και πόλεις** της Ανατολής, που εγκαινίασαν οι Ιταλοί από τα τέλη του Μεσαίωνα, είχε ως κύριο στόχο να διευκολυνθεί το ακμάζον θαλάσσιο εμπόριο στη Μεσόγειο. Έτσι, στις αρχές του 18ου αιώνα, πάνω από τα τρία τέταρτα των 71 γαλλικών προξενικών αρχών, ανά τον κόσμο, βρίσκονταν σε θαλάσσιες περιοχές της Μεσογείου, γεγονός που επέτρεψε στη Γαλλία να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο σ’αυτή την περιοχή στρατηγικού ενδιαφέροντος.

Από το 1686, το Προξενείο της Γαλλίας προσαρμοζόταν διαρκώς. Άλλαξε χώρους εγκατάστασης αρκετές φορές, πέρασε από τη δικαιοδοσία της Κωνσταντινούπολης στην αντίστοιχη των Αθηνών (το 1913, όταν η Σαλονίκη είχε απελευθερωθεί από την Οθωμανική κυριαρχία) και διεύρυνε τις αρμοδιότητές του πέρα από τις εμπορικές συναλλαγές, για να καλύψει το σύνολο των σχέσεων με την Βόρεια Ελλάδα (πολιτικών, διπλωματικών, οικονομικών, εκπαιδευτικών, πολιτιστικών, όπως συμβαίνει με όλα τα Γενικά Προξενεία που βρίσκονται εκτός πρωτευουσών).

* Ονομασία της Θεσσαλονίκης κατά την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
** Λιμάνια και πόλεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ευνοημένα από προνόμια στο πλαίσιο των Διομολογήσεων

Από τα χρονικά της Πέμπτης του Γαλλικού Ινστιτούτου