Η κυβέρνηση ανησυχεί για τυχόν «μπλοκαρίσματα» με τη μορφή απεργιών, και κοινοβουλευτικών κωλυμάτων ενόψει της πρώτης ημέρας κοινωνικής κινητοποίησης κατά των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων την Πέμπτη.

Η απεργία της Πέμπτης θα είναι η πρώτη συνδικαλιστική απάντηση στη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση από τότε που παρουσιάστηκε την περασμένη Τρίτη από την πρωθυπουργό Ελίιζαμπέτ Μπορν.

Τα συνδικάτα προφανώς ελπίζουν ότι μπορεί να έχει επιτυχία: «θα είναι μια πολύ, πολύ ισχυρή κινητοποίηση», δήλωσε ο γενικός γραμματέας της CGT Φιλίπ Μαρτινές στο France 3 την Κυριακή.

Ο ίδιος διαβεβαίωσε ότι θα κάνει τα πάντα για να φτάσει το συμβολικό όριο του ενός εκατομμυρίου διαδηλωτών, βασιζόμενος «στον αριθμό των λεωφορείων που θα διαταχθούν να πάνε στις διαδηλώσεις» και στις «κατατεθειμένες απεργιακές ανακοινώσεις», οι οποίες θα είναι επομένως πολύ μεγαλύτερες από ό,τι συνήθως. Εκτός από τις διαδηλώσεις, ο Μαρτινές κάλεσε σε «απεργίες στις επιχειρήσεις, δημόσιες και ιδιωτικές».

Ο υπουργός Εργασίας Ολιβιέ Ντασό παραδέχθηκε την Κυριακή στο France Inter ότι αναμένει σημαντική συμμετοχή στις απεργίες, επειδή «υπάρχει μια κινητοποίηση που μεταφέρεται από πολλές [συνδικαλιστικές] οργανώσεις». Όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων έχουν μάλιστα δεσμευτεί να αντιταχθούν στη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Μπορν, ιδίως όσον αφορά την αύξηση της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη.

Ωστόσο, ενώ ισχυρίζεται ότι σέβεται το δικαίωμα στην απεργία, ο υπουργός θέλει να διασφαλίσει ότι «αυτό δεν θα οδηγήσει σε αποκλεισμό της χώρας».

Τα συνδικάτα έχουν την υποστήριξη των αριστερών κομμάτων, τα οποία σκοπεύουν όχι μόνο να στηρίξουν τις διαδηλώσεις και τις εκκλήσεις για απεργιακές κινητοποιήσεις, αλλά και να χρησιμοποιήσουν τα εργαλεία που διαθέτουν στο κοινοβούλιο. Η Ματίλντ Πανό, πρόεδρος της ομάδας La France insoumise στη Βουλή, για παράδειγμα, πρότεινε ότι η ομάδα της θα μπορούσε να καταθέσει 75.000 τροπολογίες, γεγονός που θα επιβράδυνε σημαντικά τον ρυθμό της συζήτησης για το σχέδιο μεταρρύθμισης.

Πρόκειται για μια στρατηγική με την οποία η κυβέρνηση δεν νιώθει άνετα: Ο Ολιβιέ Ντασό θεωρεί ότι ένας τέτοιος αριθμός τροπολογιών θα «εγγυόταν την παράλυση της συζήτησης», μια «ανησυχία» για τον υπουργό, ο οποίος φοβάται ότι «οι αντίπαλοι δεν θέλουν συζήτηση αλλά παρεμπόδιση».

Συνολικά, οι συζητήσεις στο Κοινοβούλιο -Συνέλευση και Γερουσία μαζί- θα διαρκέσουν το πολύ πενήντα ημέρες από τις 6 Φεβρουαρίου, ημερομηνία υποβολής του σχεδίου στην Εθνοσυνέλευση, λόγω του νομοθετικού οχήματος που επέλεξε η κυβέρνηση, ενός νομοσχεδίου χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης και όχι ενός ανεξάρτητου νομοσχεδίου μόνο για τη μεταρρύθμιση.

Το εργαλείο αυτό διευκολύνει επίσης τη χρήση του άρθρου 49.3 του Συντάγματος, το οποίο επιτρέπει την έγκριση του κειμένου χωρίς ψηφοφορία, πράγμα χρήσιμο σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει πλειοψηφία. Όμως, προς το παρόν, οι περισσότεροι από τους δεξιούς βουλευτές (Les Républicains) υποστηρίζουν τη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης, εν μέρει τροποποιημένη σύμφωνα με τις επιθυμίες τους.