Ο Ποδηλατικός Αθλητικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης εξέδωσε την εξής ανακοίνωση έπειτα από την κατάργηση του Ποδηλατόδρομου:

Και τώρα που καταργήθηκε τελικά ο ποδηλατόδρομος της Λ. Νίκης, έπειτα από τόσες σχετικές προσπάθειες και αναγγελίες που προηγήθηκαν, ας κάνουμε “ταμείο”.
Επί μήνες τώρα γινόμαστε αποδέκτες ορυμαγδού δηλώσεων υπέρ της βιώσιμης κινητικότητας και υποσχέσεων για δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων. Παρ’ όλα αυτά, η Δημοτική Αρχή δεν έχει κάνει το παραμικρό σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Δεν έχει καν προχωρήσει στη συντήρηση του υφιστάμενου δικτύου ποδηλατοδρόμων, που τελεί σε άθλια και άκρως επικίνδυνη κατάσταση. Αντ’ αυτού, η δημοτική Αρχή επέδειξε μεγάλη σπουδή για την κατάργηση του ποδηλατόδρομου της Παλιάς Παραλίας, υποκύπτοντας στον άκρατο λαϊκισμό που ακολούθησε το κυκλοφοριακό χάος ελέω των έργων κατασκευής του flyover, λες και η θυσία του ως αποδιοπομπαίος τράγος, θα έδινε λύση στην έλλειψη
συνολικού κυκλοφοριακού σχεδιασμού και στην ανεπάρκεια προετοιμασίας της πόλης κατά τη διάρκεια κατασκευής του έργου. Τελικά, η απορριπτική απόφαση της Αποκεντρωμένης έδωσε το πράσινο φως για την κατάργηση μια υποδομής βιώσιμης κινητικότητας. Πέραν της σουρεαλιστικής προσέγγισης και ερμηνείας του νομικού πλαισίου για ποδηλατολωρίδες εκ μέρους της Αποκεντρωμένης, αυτό που προκαλεί απορία είναι πρώτον για ποιο λόγο η δημοτική Αρχή πήγε με το κύμα του λαϊκισμού, δεχόμενη πιέσεις, δεύτερον για ποιο λόγο η δημοτική Αρχή δεν φρόντισε να εξασφαλίσει εναλλακτική διαδρομή για την ποδηλατοκίνηση εφόσον γνώριζε την εξέλιξη με το ντεκ και τρίτον για ποιο λόγο η δημοτική Αρχή δεν αμφισβήτησε τις απορριπτικές αποφάσεις της Αποκεντρωμένης. Αναρωτιόμαστε άραγε, εάν η
Δημοτική Αρχή και μόνο αυτή ήταν η υπεύθυνη που θα ενέκρινε τη μελέτη του ποδηλατόδρομου στο Δημοτικό Συμβούλιο, θα την εκπονούσε άραγε? Είναι τόσο υποκριτική η αποδοχή της απορριπτικής απόφασης που δεν πείθει, τη στιγμή που η ύστατη λύση έστω της μονής κατεύθυνσης ποδηλατόδρομου, ήταν εκεί αλλά δεν επιλέχθηκε να προωθηθεί. Σεβαστό να κρυβόμαστε πίσω από τη νομιμότητα, αλλά τραγικό να το κάνουμε όταν εμείς την ορίζουμε. Και έτσι βρισκόμαστε μπροστά στο μοναδικό παγκοσμίως φαινόμενο, μια λειτουργική οδός κυκλοφορίας με πραγματικούς χρήστες να εξαλείφεται χωρίς παρακαμπτήριο, πράγμα που ποτέ δεν θα γινόταν για την αυτοκίνηση φυσικά. Πρόκειται για μια
απόφαση που παραδίδει γη και ύδωρ στην αυτοκίνηση στον αντίποδα των εξαγγελιών για βιώσιμη κινητικότητα. Η αντίληψη του Δήμου Θεσσαλονίκης για τη βιώσιμη κινητικότητα συνίσταται στη γελοία θέση “πρώτα να τακτοποιούμε τα ΙΧ κι έπειτα θα δούμε τι θα περισσέψει για τα ποδήλατα”.

Η Διοίκηση Αγγελούδη υπόσχεται δίκτυο ποδηλατοδρόμων, όταν με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι το ΣΒΑΚ που
εγκρίθηκε με ΦΕΚ, δεν μπορεί να εφαρμοσθεί, διότι η Νίκης λέει ανήκει στον βασικό οδικό δίκτυο της πόλης (με ΦΕΚ του 1990), και δεν μπορεί να γίνει ήπιας κυκλοφορίας. Και οι πολίτες αυτής της πόλης, μένει να αποδεχτούν την εξωφρενική αντιφατικότητα του κλεισίματος του πιο πολυσύχναστου ποδηλατόδρομου της πόλης με τη δικαιολογία «είστε πολλοί και δε χωράτε οι ποδηλάτες» τί να κάνουμε?

Όσο για την ανταλλαγή πεζοδρόμησης 2 Κυριακές του μήνα που προσφέρεται σε πεζούς και ευάλωτους χρήστες, καταδεικνύει την αντίληψή του Δήμου για τη βιώσιμη κινητικότητα, ότι είναι χόμπυ του Σαββατοκύριακου και όχι καθημερινή μετακίνηση.

Αυτό που θα καταφέρει λοιπόν η Δημοτική Αρχή είναι να επαναφέρει τα παράνομα παρκαρισμένα στη Νίκης, να αποθαρρύνει τυχόν νέους χρήστες μικροκινητικότητας, το οποίο σημαίνει περισσότερα αυτοκίνητα στον δρόμο, να προκαλέσει δυσχέρεια και ατυχήματα στο στενό κρηπίδωμα με τη συνύπαρξη ποδηλάτων και πεζών, αλλά και να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά στους οδηγούς μηχανοκίνητων χτυπώντας τους φιλικά στην πλάτη, ότι κανείς δεν θα πάρει τον πολύτιμο χώρο τους από το οδόστρωμα αυτής της πόλης.
Να επισημάνουμε επίσης και τη ‘συνεισφορά’ στο κλείσιμο του ποδηλατόδρομου Νίκης, του δημοσιογραφικού προσωπικού αυτής της πόλης, το οποίο πλην ελαχίστων εξαιρέσεων με ονοματεπώνυμο, είναι απογοητευτικό, παραθέτοντας προσωπικές απόψεις ως τεκμηριωμένα δεδομένα, “μετρώντας” ποδηλάτες και προσφέροντας προσωπική εργασία για να βγουν τα πασαλάκια και να καθαιρεθεί ο ποδηλατόδρομος, λαϊκίζοντας δηλαδή ασύστολα, εξυπηρετώντας εκούσια ή ακούσια συμφέροντα αποκλειστικά της μηχανοκίνητης κυκλοφορίας.
Για άλλη μια φορά η έλλειψη πολιτικής βούλησης και η απουσία σωστού σχεδιασμού κρατάει την πόλη πίσω, εξυπηρετώντας μικρά και μεγάλα συμφέροντα. Η σημερινή Δημοτική αρχή θα είναι η πρώτη που κατάργησε τον πιο πολυσύχναστο ποδηλατόδρομο της πόλης στον πιο τουριστικό δρόμο αυτής, όπως κατέληξε η ανακοίνωση του ΠΑΣΘ.