Αφού ο πρόεδρος της Τουρκίας προχώρησε στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Τουρκίας σε Βόρεια και Μαύρη Αφρική, σε Ρωσία, σε Μ. Ανατολή και Κίνα, αφού μεσολάβησε στη λόγω Ουκρανικού επισιτιστική κρίση, αφού πραγματοποίησε γρήγορα βήματα εξομάλυνσης με Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και αφού ενέταξε την Τουρκία στη χορεία των προμηθευτών οπλισμού σε τρίτες χώρες, στράφηκε με επιτυχία στον ρόλο του συνοδοιπόρου της Δύσης. Διασκέδασε έτσι τις ανησυχίες της για ενδεχόμενη διαιώνιση της ελληνοτουρκικής αντιπαλότητας, καθησυχάζοντας Κογκρέσο και Μενέντες με τη δήλωση ότι τα F-16 που προσδοκά να ανακαινίσει ή να παραλάβει από τις ΗΠΑ δεν θα χρησιμοποιηθούν κατά της Ελλάδας.

Η Αθήνα – μετά την ύστερα από χρόνια ουσιαστική ελληνοτουρκική επαναπροσέγγιση σε επίπεδο κορυφής – έχει ξεκαθαρίσει το αντικείμενο των συνομιλιών που θα ακολουθήσουν στο ίδιο επίπεδο, σε επίπεδο υπουργών ή τεχνοκρατών. Η Άγκυρα, βέβαια, με τον κομματικό εκπρόσωπο του κυβερνώντος κόμματος «υπενθυμίζει» τα περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, τη «στάση της Ελλάδας» στο Μεταναστευτικό-Προσφυγικό και την αναμόρφωση της Αλεξανδρούπολης, καθιστώντας έτσι εμφανείς τις αξιώσεις που θα εμφανίσει στις συνομιλίες που θα ακολουθήσουν. Με την προσθήκη του μειονοτικού της Θράκης στο οποίο αναφέρθηκε ρητά ο τούρκος πρόεδρος χαρακτηρίζοντάς το ως το βασικότερο θέμα που ήδη έθεσε στον έλληνα πρωθυπουργό.

Μπορεί αυτά να προκαλούν αντιδράσεις όπως και το ερώτημα αν είναι πράγματι η στιγμή για βήματα προς τα εμπρός με την Τουρκία. Η απάντηση είναι «ναι». Θα ήταν αφέλεια να ανέμενε κανείς από την Άγκυρα να μην εμφανισθεί διατεθειμένη να υποστηρίξει τις θέσεις της στις επαφές της με την Αθήνα. Όπως επίσης αφελές θα ήταν να θεωρήσει η Άγκυρα ότι η Αθήνα θα παραιτείτο της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της στον επικείμενο διάλογο. Και μόνο η ανακοίνωση ότι η μέλλουσες διμερείς συνομιλίες θα τελούν υπό την καθοδήγηση των δύο υπουργών Εξωτερικών δημιουργεί αίσθημα δυναμικής προώθησης της συνεννόησης αυτής, αρκεί να μην εκληφθεί από την τουρκική πλευρά ως μετατόπιση των συνομιλιών αυτών σε πολιτικό διάλογο με απούσα τη νομική διάσταση της ελληνοτουρκικής διαφοράς. Εφόσον ερμηνεύονται σωστά οι πρόσφατες ανακοινώσεις, φαίνεται πως ο τεχνοκρατικός χαρακτήρας των συνομιλιών θα είναι παρών, με τους υπουργούς των Εξωτερικών να δίνουν, σε συνεχή βάση, τις κατευθυντήριες γραμμές στις αντιπροσωπείες τους. Με την ελληνική να έχει πλήρη συναίσθηση της συνέχειας των προηγούμενων επαφών και με στελέχη τα οποία όχι μόνο γνώση των θεμάτων έχουν, αλλά και προηγούμενη πείρα στην ιστορία των διερευνητικών.

Με την ευκαιρία που παρουσιάζεται σήμερα και αν κυριαρχήσει η καλή πίστη, δεν θα αποτελούσε έκπληξη το άνοιγμα μιας νέας σελίδας παρεμφερούς με εκείνη του κατέληξε στην ελληνοτουρκική προσέγγιση, πριν από 24 χρόνια (καθ. Χ. Ροζάκης, «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», 15/7/2023). Και ίσως, όπως είπε ο τούρκος πρόεδρος, η συνάντησή του με τον έλληνα πρωθυπουργό «να έθεσε ξανά θεμέλια». Αν όντως είναι έτσι, η προσδοκώμενη καλή πίστη της Τουρκίας θα την οδηγήσει στην απόκτηση ενός ουσιαστικού φίλου.

Ο Γιώργος Κακλίκης είναι πρέσβης επί τιμή, ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ/ Η αναδημοσίευσή του φέρει τη σύμφωνη γνώμη του συντάκτη του