Περί “ελευθεροτυπίας” στην Τουρκία
Συλλήψεις δημοσιογράφων και ο απόλυτος σχεδόν έλεγχος των ΜΜΕ:
H διαφθορά και η απολυταρχία του Τούρκου προέδρου καλά κρατεί. Αν και πρόσφατα και συγκεκριμένα στις 3 Μαΐου γιορτάστηκε η παγκόσμια ημέρα της Ελευθεροτυπίας, γιορτή που συνεπάγεται την ακώλυτη μετάδοση ειδήσεων από την πλευρά των δημοσιογράφων με στόχο την ενημέρωση των πολιτών, ο Ερντογάν χειραγωγεί τα ΜΜΕ και τα εργαλειοποιεί εξυπηρετώντας τους πολιτικούς του στόχους. Το 95% των τουρκικών μέσων ενημέρωσης είναι φίλα προσκείμενο στο κόμμα του Ερντογάν.
Παγκοσμίως γνωστός με μεγάλη ταχύτητα έγινε τον χειμώνα ο τηλεοπτικός σταθμός Olay TV, o οποίος αναγκάστηκε να ρίξει μαύρο ύστερα από 26 μόνο μέρες λειτουργίας. Παρόμοια είναι η μοίρα πολλών μικρών και μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης στην Τουρκία. «Γνωρίζουμε ότι υπό αυτή την κυβέρνηση δεν υπάρχει στην ουσία ανεξάρτητη, αμερόληπτη και αντικειμενική δημοσιογραφία», λέει Σοουλεϊμάν Σαριλάρ, ο αρχισυντάκτης του πρώην σταθμού.
Πρωτιά στις συλλήψεις δημοσιογράφων
Η Τουρκία καταφέρνει να συνεχίζει τις αρνητικές πρωτιές προκαλώντας επικριτικά σχόλια σε διεθνές επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, στην παγκόσμια κατάταξη των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα RSF, βρίσκεται στην 153η θέση από τις 180. Ενώ σύμφωνα με αλλά στοιχεία μέχρι και πρόσφατα βρίσκονταν υπό κράτηση σε φυλακές της 70 δημοσιογράφοι.
Ο επικεφαλής της τουρκικής συνδικαλιστικής οργάνωσης DiSK Φαρούκ Ερέν επισημαίνει ότι η υπονόμευση ξεκίνησε το 2008. «Από εκεί και έπειτα η κυβέρνηση αποκτούσε ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή στα μέσα ενημέρωσης. Η πιο πρόσφατη κίνηση φίμωσης των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης ήταν ο έλεγχος του μεγαλύτερου ομίλου τηλεπικοινωνιών της Τουρκίας, της Dogan Media από την οικογένεια Ντεμιρερέν γνωστή για τις στενές σχέσεις με το ΑΚΡ», τονίζει ο Φαρούκ Ερέν και προσθέτει: «Σήμερα η μεγάλη πλειονότητα των τουρκικών μέσων ενημέρωσης ελέγχεται από τη κυβέρνηση. Ακόμα και η δημόσια τηλεόραση TRT, η οποία θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητη έχει γίνει φερέφωνο της Άγκυρας».
Ο ρόλος του Ανώτατου Συμβουλίου Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης RTÜK επίσης διχάζει καθώς για να εγκριθεί μια σχετική άδεια πρέπει να περάσει από αυτό, το οποίο έχει καταστεί ένα πανίσχυρο εργαλείο της τουρκικής κυβέρνησης για τη διαμόρφωση της “ελευθεροτυπίας” όπως αυτή θέλει.
Η μόνη ελπίδα
Η μοναδική ελπίδα για μια ανεξάρτητη δημοσιογραφία εντός της τουρκικής επικράτειας συνοψίζεται σε έναν ποσοστιαίο αριθμό της τάξης του 5% και αναφέρεται κυρίως στα διαδικτυακά σάιτς, δηλαδή στα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, τα οποία δεν θορυβούνται αλλά αντιθέτως εκφράζουν ανοιχτά τη θέση τους και αντιτίθεται στην πολιτική του Ερντογάν.
Μάλιστα η γενική γραμματέας της Τουρκικής Δημοσιογραφικής Ομοσπονδίας, Σιμπέλ Γκούνες δεν προβαίνει στον χαρακτηρισμό αυτών ως αντικυβερνητικών αλλά εξηγεί πως προβάλλονται έτσι καθώς ορισμένες φορές αυτά εξισώνονται με τις προπαγανδιστικές ειδήσεις των τρομοκρατικών οργανώσεων.
