Συναντηθήκαμε ξανά με τον συμμαθητή μου Ανέστη και καθίσαμε στη γνωστή καφετέρια εδώ στον πεζόδρομο (αυτό λέγεται πεζόδρομος;)
«Σε 10 μέρες έχουμε εκλογές και ειλικρινά πιστεύω ότι είναι κρίσιμες καθώς στη γειτονιά μας και στον διεθνή περίγυρο τα δύσκολα είναι μάλλον μπροστά μας φίλε Γιώργο» μου είπε με σοβαρό τόνο στη φωνή του ο Ανέστης.
«Συμφωνώ και επαυξάνω Ανέστη» του είπα και συνέχισα «βλέπεις, όμως, την παραπληροφόρηση, και την παραπλάνηση να κυριαρχούν, τις αλληλοκατηγορίες και τις μεγαλοστομίες να μας πνίγουν, τα ερωτήματα ποιοί είναι πίσω από τα πρόσωπα και ποιοί χρηματοδοτούν ποιούς στο κρεσέντο και τα αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης παλαιών και νέων Κομμάτων να είναι ελάχιστα».
«Ακούμε σπουδαίες λέξεις, σπουδαία νοήματα, αναφορές σε λησμονημένες Αξίες και Ιδανικά και υποσχέσεις για πρόοδο και σταθερότητα από τα Κόμματα που μας Κυβέρνησαν εδώ και μισό αιώνα και από μικρά Κόμματα παλιότερα ή νέα που προσπαθούν να παραμείνουν ή να μπούνε στον Ναό της Δημοκρατίας, στη Βουλή των Ελλήνων» είπε ο Ανέστης.
«Σε αυτά που είπες για τα Κόμματα θα προσθέσω φίλε Ανέστη την ανυπέρβλητη γοητεία και δύναμη που ασκούν τα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ (επαναλαμβάνω και πάλι τον προσωπικό μου προσδιορισμό ως ‘Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού’ όχι για να κουράσω αλλά για να το εμπεδώσουμε – ‘η επανάληψη γαρ μήτηρ μαθήσεως’) στο σύγχρονο αδηφάγο, αδιάκριτα και
άκριτα παμφάγο, ραδιοτηλεοπτικό κοινό που καθιερώνει τους παρουσιαστές σε μεγαλύτερες λαϊκές μάζες, ευκολότερα, από ότι ο έντυπος λόγος που απαιτεί συγκέντρωση προσοχής…»
«Ε, και, λοιπόν που το πας φίλε Γιώργο;» είπε ορθά κοφτά ο Ανέστης
«Φίλε Ανέστη θα σε κουράσω με μια μακρόσυρτη απάντηση καθώς για εμένα δεν υπάρχει ‘λοιπόν’ και δεν έχω πεισθεί μέχρι τώρα ότι υπάρχει η απαιτούμενη υψηλού βαθμού ευαισθησία, συνειδητοποίηση της ευθύνης, σεβασμός απέναντι σε τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό κοινό στο οποίο απευθύνονται, ελέω ελευθερίας έκφρασης και με τη βούλα του Ε. Σ. Ρ., τηλεπαρουσιαστές και ραδιοφωνικοί εκφωνητές λειτουργώντας ως «διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσω τα μύρια όσα έχουν ειπωθεί σε καθημερινή βάση τα τελευταία δεκατρία χρόνια στα τηλεοπτικά κανάλια και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς μας με αφορμή την τρόικα, το ‘κούρεμα’ το ‘default -όχι την πτώχευση’ το ξεπούλημα των φιλέτων του Real Estate της Ελλάδος, τις απίστευτες αντιδικίες Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ (και τώρα πια μεταξύ Ν.Δ. και του ‘μεταλλαγμένου-μεταμορφωμένου τεράστιου τμήματος του ΠΑΣΟΚ’ σε ΣΥΡΙΖΑ) για το ποιος ξεκίνησε και ποιος ολοκλήρωσε το ‘θέμα’ (μην πω ‘Εθνικό έγκλημα»’ και βρούμε και τον μπελά μας εγώ που το λέω και το γράφω, εσύ
σαν φίλος μου Ανέστη που με ακούς και μου κάνεις παρέα και οι αναγνώστες μου εδώ στον αγαπημένο αυτόν χώρο που φιλοξενεί τους διαλόγους μας αντί να τον βρούνε αυτοί που φταίνε) και μαζί τους τα ‘βαποράκια’ της συστηματικής και, κατά κοινή παραδοχή για πολλούς συστημικής παραπληροφόρησης που συνεχίζουν να αποκαλούν το έργο τους
‘δημοσιογραφία’».
«Τα είπες πιπεράτα και αρκετά πικρά, φίλε Γιώργο, για Κόμματα και ΜΜΕ» είπε ο Ανέστης και ολοκλήρωσε προσθέτοντας «πές μου και κάτι για εμάς τον ‘Κυρίαρχο Λαό’ που με την ψήφο μας κρίνουμε στις 25 Ιουνίου το μέλλον το δικό μας (όσο μας απομένει) των παιδιών και των εγγονιών μας,»
«Θα απαντήσω λακωνικά και πολύ πιπεράτα φίλε μου Ανέστη, Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση δεν μέμφομαι τους κάθε λογής και ιδεολογίας ΄σανοπώλες’ αλλά εμάς τους πολίτες που παραπλανημένοι από τα ΜΜΕ, ζαλισμένοι από τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες και τα κοινωνικά προβλήματα, λησμονούμε την κρίσιμη στιγμή μέσα στο παραβάν ότι είμαστε δίποδα σκεπτόμενα όντα που διαθέτουμε νου και κρίση και σαν τετράποδα πρόβατα τρώμε τον σανό και μετά τις εκλογές ‘κόβουμε τα χέρια μας’ και ξαναγινόμαστε δίποδα…»
«Ελπίζω στις 25 Ιουνίου να λειτουργήσουμε λογικά» είπε ο Ανέστης χαμογελώντας…