Το τρακτέρ του καθηγητή!
Ο Πολιτισμός της Αγροτιάς:
O Καθηγητής Βoghetto από το πανεπιστήμιο του reggio Emilia σχεδίασε, τη δεκαετία του ’30 ένα άψογο ερπυστριοφόρο για τις ανάγκες της εποχής
Γράφει
ο Θοδωρής Σδρούλιας
Email tsdro@te.gr
Το 1932 στη Μόντενα της Iταλίας στη βιομηχανία μεταλλικών κατασκευών μπαίνει σε παραγωγή το πρώτο ευρωπαϊκό ερπυστριοφόρο για να καλύψει αγροτικές ανάγκες το 700C μοντέλο 30, είναι πλέον γεγονός με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα καλυτέρα από το προηγούμενο μοντέλο που ειχε κατασκευασθεί με ελαστικά. Τα πλεονεκτήματα που είχε είναι ότι δεν βουλιάζει σε λάσπη, έχει καλύτερη και μεγαλύτερη έλξη, γυρίζει και περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του αποτελεσματικά, έχει τη δυνατότητα να πάει σε μεγάλες κλίσεις, να μεταφέρει μεγαλύτερα φορτία, και να είναι πιο ευέλικτο για τα τότε δεδομένα.
Η μεγάλη του επιτυχία έδωσε οικονομικό κίνητρο στη FIAT και το 1939 έπειτα από μια έρευνα φέρει σε παραγωγή το μοντέλο 40 πιο ισχυρό, με μεγαλύτερο βάρος 3.630 κιλά εν συγκρίσει με το προηγούμενο 3.000 κιλά.
Χαρακτηρίσθηκε ιδανικό για τις ιταλικές πεδιάδες που εκείνη την εποχή έπρεπε να αναδιοργανωθούν και τα περισσότερα εδάφη ήταν λασπώδη. Αυτό βοήθησε σημαντικά στην ανάπτυξη του αγροτικού χώρου στην ιταλική γή.
Επίσης είχε τη δυνατότητα να καίει καύσιμα – ό,τι υπήρχε εκείνη την περίοδο δεδομένου ότι το καύσιμο υλικό ήταν δυσεύρετο- βενζίνη, πετρέλαιο, γκας, και με μικρές προσθήκες και αλλαγές είχε την ευελιξία να παίρνει γρήγορα μπρος ο κινητήρας και το μοντέλο 40 ανταποκρίθηκε σε όλα τα είδη καυσίμου, μια καινοτομία που εφάρμοσε ο καθηγητής Μπογκέτο ο κατασκευαστής του ερπυστιοφόρου.
Ο καθηγητής έφερε και μια σειρά από επαναστατικές αλλαγές στον κινητήρα που μερικές από αυτές είναι ακόμη και σήμερα επίκαιρες και χρησιμοποιούνται από τους σύγχρονους κινητήρες.
Tο 1941 ο ιταλικός στρατός τα χρησιμοποίησε για τις ανάγκες του πολέμου και πολλά από αυτά βρέθηκαν στο ελληνοϊταλικό μέτωπο, καθώς επίσης και στο ρωσικό μέτωπο. Επίσης πολλά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν και από τον γερμανικό στρατό. Σταδιακά με το τέλος του πολέμου εξελίχθηκε σε πιο δυνατό και έγινε το FIAT 50 η FIAT 50L
Βασικά θεωρήθηκε από τα μοντέλα που αξιοποιήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο για ειρηνικούς αλλά και από πολεμικούς σκοπούς.
Ένας κινητήρας ευέλικτος και σύγχρονος για τα δεδομένα του τότε:
Το boghetto 40 είχε βάρος 3.600 κλ, μήκος 3,034μ, πλάτος 1,054μ, ύψος 1,71μ
Πληρότητα καυσίμου 70 λίτρα, κυλινδρισμός 3.970 κυβ. και ταχύτητα 8.5κμ/ωρα.
Αυτό που θα πρέπει να τονίσουμε ιδιαίτερα δεν είναι μόνο τα τεχνικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα αγροτικό μηχάνημα. Είναι το πνεύμα των ανθρώπων που βλέπουν τις χρονικές συγκυρίες και κατασκευάζουν αυτό που πρέπει σύμφωνα με τη εποχή. Οι Ιταλοί όταν είδαν ότι η χώρα από αγροτοβιομηχανική πρέπει να γίνει βιομηχανοαγροτική, άρχισαν να δημιουργούν μικρές οικοτεχνίες που έδωσαν πολλά και λαμπρά δείγματα κατασκευής ελκυστήρων και αγροτικών μηχανημάτων. Έχουμε άπειρα παραδείγματα από μικρές βιοτεχνίες στη γείτονα χώρα που κατασκεύασαν αγροτικά μηχανήματα και παρελκόμενα.
Δεν θέλουμε να μπούμε στον πειρασμό να μιλήσουμε τι έγινε στον αντίστοιχο ελληνικό χώρο.
Το μόνο που έχω να τονίσω είναι ότι λαμπροί επιστήμονες και κατασκευαστές στην Ελλάδα δεν είδαν ποτέ το φως της κατασκευής σε ελληνικό έδαφος.
Αυτό είναι μια άλλη ιστορία γιατί η Ελλάδα δεν κατέφερε να κατασκευάζει αγροτικά μηχανήματα.
Ακόμη και σήμερα γίνονται προσπάθειες αλλά με μικρά αποτελέσματα. Όταν μια χώρα όπως η Σλοβενία με το 1/3 του πληθυσμού της Ελλάδας κατασκευάζει αγροτικούς ελκυστήρες. Το ίδιο κάνει και η γειτονική Τουρκία. Μήπως, λοιπόν, όλα αυτά θα πρέπει να να μας προβληματίσουν λίγο; Σταδιακά θα αναλύουμε τον τομέα της αγροτικής εκμηχάνισης στην Ελλάδα. Έχουμε πολλά να γνωρίσουμε ακόμη…