Μουσείο ΟΤΟ, το μοναδικό στον κόσμο
Ο πολιτισμός της αγροτιάς :
Λίγοι γνωρίζουν ότι η Ότο Μελάρα κατασκεύασε πάνω από 6 χιλιάδες τρακτέρ σε δώδεκα χρόνια. Το Μουσείο Ότο είναι μοναδικό στο είδος του με μια πλούσια συλλογή από μοναδικά τρακτέρ ΟΤΟ
Του Θοδωρή Σδρούλια
ΟΤΟ σημαίνει οκτώ, στα ιταλικά, αλλά είναι ταυτόσημο και με μία σπουδαία ιταλική εταιρεία κατασκευής αγροτικών μηχανημάτων αλλά και πολεμικού εξοπλισμού.
Η ιστορία των ΟΤΟ Μελάρα είναι πολύ παλιά και ξεκινάει από το 1884 όταν στο Τέρνι της Ιταλίας δημιουργείται το πρώτο εργοστάσιο κατασκευής σιδήρου, και έφερε το όνομα της πόλις.
Το 1903 η Terni επεκτείνεται με την εξαγορά δύο Ναυπηγείων, το Οdero στη Γένοβα και το Orlando στο Λιβόρνο. Και στα επόμενα χρόνια δραστηριοποιήθηκε έντονα και άρχισε να κατασκευάζει μια σειρά από μηχανήματα για τις ανάγκες του ιταλικού στρατού και του Ναυτικού. Το 1929 η Εταιρεία πλέον παίρνει το τίτλο ΟΤΟ από τα αρχικά ODERO TERNI ORLANDO δηλ. θα τη συναντάμε σαν ΟΤΟ. Με το τέλος του Β’ ΠΠ οι πολεμικές ανάγκες ελαττώνονται και έτσι περνάει στον κατασκευαστικό τομέα των αγροτικών μηχανημάτων. Και το 1948 περνάει στην κατασκευή του πρώτου μοντέλου με τον τίτλο R3. Μια ιδιόρρυθμη κατασκευή με πολλές διαφοροποιήσεις δεδομένου ότι πολλά από τα χαρακτηριστικά του έπρεπε να χρησιμοποιηθούν και στα ερπυστριοφόρα. Είχε τρεις τροχούς και αυτό το διαφοροποιούσε από τα άλλα. Ένας πρώτος πετρελαιοκινητήρας τού έδινε δυνατή ώθηση. Υπάρχει και η καινοτομία της τουρμπίνας και ίσως αυτός να είναι ο πρώτος κινητήρας τούρμπο.
Η βιομηχανική παραγωγή ξεκίνησε το 1950. Βγήκαν στην παραγωγή μια σειρά από διαφορετικά μοντέλα. Τρακτέρ με τέσσερις τροχούς καθώς επίσης και τα ερπυστριοφόρα. Στα χρόνια που πέρασαν μπορούμε να πούμε ότι η πορεία του ήταν αρκετά ικανοποιητική.
Η ΟΤΟ έφτασε σε επίπεδο υψηλό και ήταν ο πέμπτος κατασκευαστής στον ιταλικό χώρο, αλλά το 1962 σταμάτησε την παραγωγή αγροτικών μηχανημάτων για να περάσει σε γνώριμο για την εταιρεία περιβάλλον στην κατασκευή πολεμικού υλικού.
Ήταν πιθανό πολλά από αυτά τα τρακτέρ με την παύση λειτουργίας του εργοστασίου να κατέληγαν σε καταστροφή. Το πάθος, όμως, ενός ανθρώπου από το reggio Emilia που από μικρός είχε ο πατέρας του στη κατοχή του ένα τέτοιο μηχάνημα, ίσως να τα έσωσε. Ο άνθρωπος αυτός άρχισε να δείχνει τεράστιο ενδιαφέρον για τη διάσωσή τους. Έτσι ξεκίνησε μια εκστρατεία με φίλους και γνωστούς να αρχίσουν να βρίσκουν όσοι είχαν τέτοια μηχανήματα, πέρασαν το μήνυμα όχι στην καταστροφή. ” Τα αντίθετο από αυτό που γίνεται στην Ελλάδα” και για αυτόν τον λόγο εμείς έχουμε δημιουργήσει εδώ και χρόνια την ομάδα καταγραφής και συλλογής αγροτικών μηχανημάτων με απώτερο σκοπό τη διάσωσή τους. Ήδη υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός αγροτικών μηχανημάτων που θα μπορέσουν να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος σε μια προσπάθεια ανάδειξης της αγροτικής κληρονομιάς.
Και επιστρέφοντας στο Rino bennati ο οποίος από αγροτική οικογένεια έγινε αστός. Αλλά η ζωή κάνει τους δικούς της λογαριασμούς και η συγκύρια τον ξανάφερε στη ύπαιθρο χώρα. Επίσης ένοιωθε μια βαθιά αγάπη για το οικογενειακό μηχάνημα. Βλέποντας δε τη σταδιακή καταστροφή του άρχισε να συλλέγει ό,τι υπήρχε. Και έτσι έφτασε στο σημείο να έχει πάνω από 25 ΟΤΟ, και το μουσείο πλέον έγινε γεγονός. Ένα μουσείο όχι στατικό, άλλα ένα μουσείο ενεργό.
Μια ενέργεια όχι εύκολη δεδομένου ότι δεν υπήρχαν πολλά στοιχεία επίσημα, παρόλα αυτά τα κατάφερε. Διέθεσε κάθε λεπτό για την αποκατάσταση και συντήρηση των ΟΤΟ, και σήμερα χρησιμοποιούνται και σαν στατικά μοντέλα, αλλά πολλά από αυτά είναι ενεργά και λαμβάνουν μέρος σε πολλές επιδείξεις.
Η δική μας ομάδα καταγραφής και έρευνας αγροτικών μουσείο συνεχίζει και πιστεύουμε σε λίγο καιρό θα έχουμε αποτελέσματα για κάποια μουσεία που θα δημιουργηθούν στον θεσσαλικό χώρο. Για μια ακόμη φορά τονίζουμε πως δεν πρέπει να χάσουμε αυτή την αγροτική κληρονομιά. Συνεχίζοντας την έρευνα στα αγροτικά μηχανήματα του παρελθόντος, και έπειτα από πάμπολλες επισκέψεις σε πολλά αγροτικά μουσεία της Ευρώπης θεωρούμε επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθούν χώροι φιλοξενίας όλων των αγροτικών μηχανημάτων. Όχι σε ρόλο στατικό αλλά σε ρόλο ενεργό και διαδραστικό, σε κίνηση, μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε το χτες.
Σας θέλουμε μαζί μας για να μπορέσουμε να διασώσουμε αυτή την αγροτική, πολιτιστική και πολιτισμική κληρονομιά. Αυτή είναι η προίκα μας, την έχουμε στην αυλή μας. Γι αυτό σας ζητάμε να μην καταστρέφεται τα παλιά αγροτικά μηχανήματα. Θέλουν και αυτά τον χώρο τους.
.
