Διαπιστώνοντας στην πράξη πως η διοίκηση Μπάιντεν δεν θα είναι ανεκτική στις  πολλές αυθαιρεσίες του, ο τούρκος πρόεδρος μηχανεύεται “λύσεις” προτείνοντας εναλλακτικές στα αδιέξοδα που ίδιος έχει δημιουργήσει. Έτσι, στην περίπτωση των ρωσικών συστοιχιών S-400 προτείνει την εφαρμογή του καθεστώτος των εγκατεστημένων στην Κρήτη  S-300. Βλέποντας όμως πως οι ΗΠΑ αποδίδουν μεγάλη σημασία στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, προετοιμάζεται και εδώ για το πιθανό ενδεχόμενο να εγκληθεί για όσα συνεχίζει να πράττει τόσο έναντι των μουσουλμάνων όσο και έναντι των μειονοτικών συμπολιτών του. Σπεύδει έτσι, για αντιπερισπασμό, να ανανεώσει  τα μυθεύματα περί των δήθεν δεινών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη ξεχνώντας ασφαλώς όσα εξοντωτικά η Άγκυρα επεφύλαξε έναντι της ορθόδοξης ελληνικής μειονότητας στην Κωσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο περιορίζοντας την  σε ένα ελάχιστο αριθμό.

Η Τουρκία έχει προ πολλού περάσει την κόκκινη γραμμή και ο πρόεδρός της απροσχημάτιστα κατακερματίζει με τις προκλητικές μεθοδεύσεις του κάθε έννοια ελευθερίας. Δεκάδες μαρτυριών κατατέθηκαν στην «Περιοδική Εξέταση» της Τουρκίας (Universal Periodic Review) στα Ηνωμένα Έθνη το προηγούμενο καλοκαίρι. Όλα εκείνα τα οποία η Άγκυρα θεωρεί πως μόνο τρίτοι κακόβουλοι εκτοξεύουν εναντίον της, ακούστηκαν επίσημα κατά τη διήμερη αυτή η εξέτασή της και συγκεκριμένες συστάσεις διατυπώθηκαν προς την τουρκική κυβέρνηση που, όπως αναμενόταν, απέρριψε τις περισσότερες! Κυρίαρχη θέση είχαν οι κατηγορίες για δικαστικές παρωδίες όπως εκείνη που αφορά  τον τούρκο ανθρωπιστή και μαικήνα Οσμάν Καβαλά. Ακολούθησαν, ανάμεσα σε άλλα,  κατηγορίες για  απολύσεις εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, για  άνευ σοβαρού νομικού ερείσματος φυλακίσεις επίσης χιλιάδων πολιτών που διαφωνούν με το καθεστώς και τολμούν να το εκφράσουν, και για διακρίσεις κατά των κάθε μορφής μειονοτήτων.

Είναι πρωτοφανές για μια χώρα που μιλάει για ανανέωση της σχέσης της με την ΕΕ να ακούγεται στον χώρο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πως «υπήρξαν σ’ αυτήν θετικές εξελίξεις στον τομέα των βασανιστηρίων και της κακομεταχείρισης»! Ως εάν αυτό αποτελούσε έπαινο για ένα κράτος που επίμονα δηλώνει ότι πληροί την πλειοψηφία των προαπαιτουμένων για την ένταξή του στην ευρωπαΐκή οικογένεια. Όμως η  έγερση από τις ΗΠΑ του θέματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί ένα θετικό βήμα προς πειθαναγκασμό του τούρκου προέδρου σε αλλαγή πλεύσης. Καταδυναστεύοντας άγρια τους συμπολίτες του με τρόπο όμοιο με εκείνο που γνώρισε ο τουρκικός λαός από συστάσεως του τουρκικού κράτους, ώθησε την Ουάσινγκτον σε επίδειξη των ορίων της. Και δεν αποκλείεται, ακολουθώντας το αμερικανικό παράδειγμα, η δυσκίνητη ΕΕ να αποφασίσει κι αυτή να μετουσιώσει σε πράξη όσα διστακτικά προσάπτει στην Τουρκία.

Ο πρόεδρος της Τουρκίας ακολουθεί την οδό τον παλικαρισμών, διαπιστώνει όμως ότι τα περιθώρια στενεύουν. Η πολλών δεκαετιών τουρκική καταπάτηση δικαιωμάτων και ελευθεριών, δείχνει να έχει φτάσει στα όριά της. Η θεατρική παράσταση τις «Ποντικοπαγίδας» της ‘Αγκαθα Κρίστι, που αδιάλειπτα παίζεται από το 1952 στο Λονδίνο, έφτασε σε απρόσμενο τέλος με το ξέσπασμα της πανδημίας. Φαίνεται πως και η θλιβερή τουρκική παράσταση της αδιάλειπτης περιφρόνησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των τούρκων πολιτών φτάνει πλέον σε αδιέξοδο. Αρκεί να πρυτανεύσουν οι αρχές και όχι οι σκοπιμότητες.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε ΣΤΑ ΝΕΑ,  15/2/2021