Είναι δε χαρακτηριστικό πως η Πενσιλβάνια, το Ουισκόνσιν, το Μίσιγκαν, η Φλόριντα, η Αϊόβα και το Οχάιο ήταν ουσιώδους σημασίας για τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ το 2016.

Και στην Τζόρτζια, την Αριζόνα, τη Βόρεια Καρολίνα και το Τέξας, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο δημοκρατικός Τζο Μπάιντεν είναι φέτος σε θέση να διεκδικήσει τη νίκη από τον δισεκατομμυριούχο ρεπουμπλικανό. Επιπρόσθετα από τις πολιτείες αυτές το 2016 οι 10 εξέλεξαν Τραμπ και οι 4 Κλίντον. Φέτος οι δημοσκοπήσεις δίνουν τις 11 να πηγαίνουν στον Μπάιντεν, 2 στον Τραμπ και 1 να έχει ισοπαλία.  Όλα τα μάτια πάντως είναι στραμμένα στη Φλόριντα η οποία εκλέγει στις τελευταίες αναμετρήσεις τους 5 από τους 6 προέδρους.

Η ψήφος

Διακόσια τριάντα εκατομμύρια Αμερικανοί καλούνται να ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές, μια ψηφοφορία που συχνά χαρακτηρίζεται από σημανική αποχή. Όμως στις φετινές εκλογές μπορεί να καταγραφεί ισχυρή συμμετοχή.

Η πρώιμη ψηφοφορία έχει ήδη σπάσει όλα τα ρεκόρ, καθώς πολλοί είναι οι ψηφοφόροι που προτιμούν να ρίξουν εκ των προτέρων την ψήφο τους στην κάλπη ώστε να αποφύγουν τα πλήθη την ημέρα των εκλογών εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού. Ήδη έχουν ψηφίσει τουλάχιστον 93.500.000 Αμερικανοί. Ο λόγος είναι ότι κινητοποιήθηκαν περισσότεροι κυρίως λόγω του διχαστικού κλίματος που υπάρχει αλλά και λόγω της πανδημίας. Δηλαδή προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο συνοστιμός στις κάλπες πολλές πολιτείες άνοιξαν από νωρίς την ψηφοφορία. Στις ΗΠΑ ο ψηφοφόρος μπορεί να ψηφίσει είτε στην κάλπη – υπάρχουν πολιτείες που η κάλπη ανοίγει νωρίτερα- είτε με επιστολική ψήφο είτε με το επονομαζόμενο absentee ballot. Η διαφορά των δυο ψήφων εξ αποστάσεως είναι μικρή καθώς η επιστολική ψήφος πλέον είναι για όλους ενώ η ψήφος κάποιου που απουσιάζει είναι μια μέθοδος που ισχύει από την απαρχή του αμερικανικού κράτους και συνήθως εξυπηρετούσε όσους – συνήθως στρατιωτικούς- ήταν εκτός της χώρας την ημέρα της ψήφου και είχε καταγραφεί για να ψηφίσει αλλά δεν μπορούσε, οπότε ψήφιζε με το ταχυδρομείο.

Τέλος αναφέρεται πως το 2016 είχαν ψηφίσει περίπου 138 εκατομμύρια Αμερικανοί.

6.600.000.000

Το ΑΠΕ/ΜΠΕ μαναφέρει πως τα ποσά που συγκεντρώθηκαν και δαπανήθηκαν από τις ομάδες των προεκλογικών εκστρατειών κονιορτοποίησαν τα ρεκόρ σ’ αυτές τις εκλογές. Από τους υποψηφίους στις προεδρικές εκλογές έχουν δαπανηθεί 6,6 δισεκ. δολάρια, δηλαδή 2 δισεκ. περισσότερα απ’ ό,τι είχε δαπανηθεί κατά τη μονομαχία Κλίντον-Τραμπ, σύμφωνα με μια μελέτη του Center for Responsive Politics.

Η ομάδα της προεκλογικής εκστρατείας του Τζο Μπάιντεν, η οποία έχει κατακλύσει τις πολιτείες-κλειδιά με διαφημιστικές καταχωρίσεις, είναι πρώτη στις δαπάνες. Συνολικά περισσότερα από 14 δισεκ. δολάρια έχουν δαπανηθεί για το σύνολο των ψηφοφοριών της 3ης Νοεμβρίου, εκ των οποίων περισσότερα από 7 δισεκ. δολάρια για τις έδρες στο Κογκρέσο.

Οι Καθολικοί

Εκτός από τους αριθμούς υπάρχει και κάτι ακόμη που σύμφωνα με τους δημοσκόπους θα παίξει ρόλο στην κρίση των ψηφοφόρων. Καταρχάς αξίζει να αναφερθεί πως τα θέματα που κυριάρχησαν στην ατζέντα των υποψηφίων ήταν η πανδημία και πως την αντιμετώπισε η διακυβέρνηση Τραμπ, η οικονομία, ο ρατσισμός – κάτι το οποίο εκτοξεύθηκε μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ που ξανάφερε στην επιφάνεια την αστυνομική βία κατά των Αφροαμερικανών κυρίως.

Η ομάδα λοιπόν που ανέδειξε τον Τραμπ – οι καθολικοί- σύμφωνα με κάποιους δημοσκόπους είναι κι εκείνη που μπορεί να τον οδηγήσει στην ήττα. Δηλαδή ενώ η μερίδα αυτή των ψηφοφόρων εγκρίνει την πολιτική του Τραμπ ωστόσο έχει απογοητευθεί τόσο από την προσωπικότητα όσο και από τον διπολισμό που έχει επιφέρει στην αμερικανική κοινωνία. Οι συντηρητικές του θέσεις τους βρίσκουν σύμφωνους αλλά τους διώχνει το αποτέλεσμά τους. Αντίθετα ο δημοκρατικός υποψήφιος και η προσωπικότητά του τους εμπνέει περισσότερο κυρίως σε ό,τι αφορά την επόμενη μέρα.

Ο κόσμος

Σε ό,τι τέλος αφορά το εξωτερικό… Εκεί η πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ έχει κάποιους υποστηρικτές. Είναι για παράδειγμα οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ οι οποίοι υποστηρίζουν τον πρόεδρο επειδή “πολεμά” το Πεκίνο. Είναι οι Ρώσοι οι οποίοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ένταση που υπάρχει στις τάξεις του ΝΑΤΟ και να την χρησιμοποιήσουν υπέρ τους. Είναι ηγέτες – “δικτατορίσκοι” όπως ο Βίκτορ Όρμπαν- ο ούγγρος πρωθυπουργός ή ο Ζα’ί’χ Μπολσονάρου, ο βραζιλιάνος πρόεδρος- που εμπνέονται από τον τρόπο διακυβέρνησης Τραμπ κυρίως τη λογική “Η Αμερική πρώτα” τους βρίσκει σύμφωνους καθώς κι εκείνοι προσπαθούν να εφαρμόσουν κάτι αντίστοιχο. Αναφέρεται ακόμη πως αυτό που αναγνωρίζουν στον Τραμπ είναι η απεμπλοκή του από πολέμους και η προσπάθεια συνομιλίας με τη Βόρεια Κορέα – κάτι το οποίο πέραν του θεαθήναι δεν προσέφερε κάτι ουσιαστικό. Τέλος, η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα κάθε άλλο παρά ενίσχυσε την εικόνα της χώρας στο διεθνές στερέωμα. Εξάλλου από την αρχή ήταν γνωστό ότι ο επιχειρηματίας πρόεδρος προτιμούσε να δρα κατά μόνας μακριά από τα πολυμελή διεθνή φόρα.

Μια προεδρία Μπάιντεν, ενός ανθρώπου που εδώ και δεκαετίες ασχολείται και με τη διεθνή σκακιέρα, αναμένεται να είναι πιο συμβατική στη διεθνή νομιμότητα και στις συμμαχίες.

Για όλους αυτούς τους λόγους η αυριανή εκλογική διαδικασία θα είναι ιστορική. Επειδή ο επόμενος πρόεδρος θα πρέπει και να ενώσει τη χώρα του αλλά και να αποκαταστήσει την εικόνα της στο εξωτερικό.

Δήμητρα Μακρή